بازپرداخت عوارض یک اقدام مالی است که در تجارت بینالمللی برای تسهیل بازیابی حقوق گمرکی، هزینههای خاص یا برخی مالیاتهای داخلی پرداخت شده روی کالاهای وارداتی استفاده میشود. این مکانیسم بازپرداخت تحت شرایط خاصی فعال می شود. به طور خاص، بازپرداخت زمانی اعطا می شود که اقلام وارداتی مجدداً صادر شوند یا به طور کامل دفع شوند و روند اخذ بازپرداخت از گمرک مشروط به ارائه رسمی ادعای بازپرداخت باشد. با این حال، توجه به این نکته ضروری است که ارائه چنین ادعایی قبل از تاریخ واقعی صادرات مجاز نیست.
ادعاهای بازپرداخت وظیفه، که به طور قابل توجهی هزینه های واردات را کاهش می دهد، مشوق های صادراتی مهمی هستند که قوانین آن بر اساس حوزه قضایی متفاوت است. در ایالات متحده، این ادعاها می توانند ظرف پنج سال از تاریخ واردات ثبت شوند. آنها چندین نوع را شامل می شوند که بر اساس برجستگی مرتب شده اند: اشکالات تولید، اشکالات کالاهای استفاده نشده، اشکالات کالاهای رد شده و مواد بسته بندی. مقررات ویژه ای نیز برای اقلامی مانند عصاره های طعم دهنده، آماده سازی های دارویی یا توالت، و مشروبات الکلی مقطر بطری و شراب وجود دارد.