اصول EPR و تاثیر آن بر فروشندگان

مطابق با داده های سازمان آمار اتحادیه اروپا - EUROSTAT، در سال 2020، جمعیت اتحادیه اروپا به ازای هر نفر 178 کیلوگرم (392 پوند) زباله بسته بندی تولید کرد. علاوه بر این، این توزیع در بین کشورهای عضو بسیار نابرابر است، به طوری که برخی از آنها سه برابر سایرین زباله های بسته بندی تولید می کنند.

اگرچه اتحادیه اروپا یکی از بزرگترین اقتصادهای جهان است، اما هنوز تنها بخشی از تولیدکنندگان زباله جهانی است. از این رو، تعجب آور نیست که سیاست هایی برای محدود کردن زباله ها و کاهش تأثیرات انسانی بر آب و هوا وجود دارد.

فهرست مندرجات
مسئولیت توسعه یافته تولید کننده (EPR) چیست؟
EPR چگونه کار می کند؟
EPR: جوانب مثبت و منفی
آیا EPR کار می کند: نمونه هایی فراتر از مقررات EPR
کسب و کارها از کجا می توانند درباره EPR اطلاعات بیشتری کسب کنند؟
نتیجه گیری: مسئولیت گسترده تولید کننده

مسئولیت توسعه یافته تولید کننده (EPR) چیست؟

مسئولیت توسعه یافته تولیدکننده سیاستی است که ارگان های دولتی به درجات مختلف آن را اجرا کرده اند. همانطور که از نام آن پیداست، این رویه زیست محیطی تا حدودی مسئولیت را متوجه تولیدکنندگان کالا می کند.

در اتحادیه اروپا که مقررات EPR از آنجا منشأ گرفته است، «تولیدکننده» کسی است که کالاها را در بازار عرضه می‌کند، نه فقط کسی که آنها را تولید می‌کند. به طور خاص، EPR به دسته های خاصی از اقلام مانند بسته بندی، لوازم الکترونیکی (WEEE)، باتری ها، وسایل نقلیه پایان عمر (ELV) و حتی مواد خاص تر مانند سوزن های پزشکی و داروها مربوط می شود.

EPR برای اولین بار در دهه 1990 در سوئد با ایده انتقال بخشی از مسئولیت مدیریت زیست محیطی محصولات به تولیدکنندگان به جای اینکه کاملاً به عهده دولت باشد، معرفی شد، که بار سیستم عمومی را سنگین می کند.

اخیراً قوانین مربوط به EPR در اتحادیه اروپا سخت تر شده است، به ویژه برای تولید کنندگان شرکت کننده در بازارهای آلمان و فرانسه. علاوه بر این، از آنجایی که مهلت سال 2024 که اتحادیه اروپا برای دستیابی به اهداف خاص مربوط به مدیریت پسماند تعیین کرده است، نزدیک می شود، انتظار می رود تعداد قابل توجهی از کشورهای عضو نیز از این الگو پیروی کنند. بنابراین، تولیدکنندگان باید زودتر با مسئولیت های خود آشنا شوند و برای انجام به موقع آن آماده شوند.

در سیاست های مدیریت زیست محیطی اتحادیه اروپا، EPR با دستورالعمل بسته بندی و زباله های بسته بندی (PPWD) مرتبط است، که به نوبه خود بخشی از دستورالعمل چارچوب کلی زباله (WFD) است.

کسانی که می دانند ممکن است شباهت هایی بین EPR و چارچوب "محافظت محصول" پیدا کنند. و در واقع، هدف هر دو رویکرد تضمین تولید، استفاده و دفع مسئولانه در زندگی محصول است. معمولاً این دو اصطلاح به جای هم استفاده می شوند. با این حال، ما در مورد یک چارچوب نظارتی خاص در این مورد صحبت می کنیم. بنابراین ما از اصطلاح مربوطه - EPR استفاده خواهیم کرد.

EPR چگونه کار می کند؟

از آنجایی که ذینفعان زیادی در زندگی یک محصول وجود دارد، EPR بر طرف های مختلف درگیر در تولید و استفاده از آن تأثیر می گذارد.

الزامات انطباق EPR در کشورهای عضو اتحادیه اروپا بسیار متفاوت است. همین امر در مورد دامنه این سیاست ها نیز صدق می کند. با این حال، در سال 2022، آلمان و فرانسه تعهدات مشابهی را با هدف قرار دادن تولیدکنندگان و بازارها معرفی کردند.

باز هم تولیدکنندگان به کسانی اطلاق می‌شوند که محصول را در بازار عرضه می‌کنند، حتی اگر آن را تولید نکنند. کسانی که می خواهند در آلمان و فرانسه بفروشند باید چندین مرحله را طی کنند تا در کشور مربوطه مطابق با EPR باشند.

به طور خلاصه، این مراحل با درخواست شماره ثبت منحصر به فرد برای هر دسته تحت سیاست EPR آغاز می شود. این فرآیند با انعقاد توافقنامه با سازمان های به اصطلاح مسئولیت تولید کننده (PRO) انجام می شود - سازمان هایی که بسته بندی های دور ریخته شده را مدیریت می کنند. متعاقباً از این اعداد برای ارسال اظهارنامه وزن مورد انتظار بسته‌هایی که تولیدکننده باید در طول سال قرار دهد استفاده می‌شود. مرحله آخر پرداخت هزینه های مربوطه است.

قوانین جدید تعهدات جدیدی را برای بازارها نیز معرفی کرد. یعنی آنها موظفند بررسی و تأیید کنند که تولیدکنندگانی که از خدمات آنها استفاده می کنند مطابق با EPR هستند. در غیر این صورت، بازار باید لیست محصولات را حذف کند.

اتریش قصد دارد اقدامات مشابهی را به عنوان بخشی از مقررات EPR خود از سال 2023 معرفی کند. سایر کشورهای عضو رویکرد متفاوتی به آن دارند. بنابراین، مسئولیت تولید کننده در کشور متفاوت است.

EPR: جوانب مثبت و منفی

مزایا

مهمترین مزیت EPR این است که به حل مشکل مبرم آلودگی بسته بندی کمک می کند. با توجه به الف گزارش سازمان اروپایی بسته بندی و محیط زیست (EUROPEN)بر اساس داده‌های Eurostat، بازیافت بسته‌ها در اتحادیه اروپا از 47 درصد به 65 درصد در سال‌های 1998-2012، دوره پس از اجرایی شدن PPWD، افزایش یافت. این مربوط به 15 کشور عضو اتحادیه اروپا در زمانی است که چنین داده‌هایی برای اولین بار به کمیسیون اتحادیه اروپا گزارش شد. متأسفانه، هنوز شکاف قابل توجهی در اجرای اهداف بازیافت اتحادیه وجود دارد. در سال 2019، یورواستات گزارش داد که بلژیک در بازیافت 83.5 درصد از بسته بندی زباله ها پیشرو است. با این حال، مالت با تنها 33.7 درصد در جایگاه آخر قرار گرفت. از سوی دیگر فنلاند 115 درصد زباله های بسته بندی خود را بازیابی کرده است که به دلیل ذخیره سازی و مدیریت زباله های سال های گذشته امکان پذیر بود.

اگرچه این یک مسئولیت اضافی برای تولیدکنندگان است، آنها همچنین می توانند از EPR فراتر از سود آشکار کمک به کره زمین بهره مند شوند. این سیاست‌ها فرصتی عالی برای تولیدکنندگان است تا مشتریان خود را از طریق کمپین‌های آموزشی و اطلاع‌رسانی درباره مدیریت مسئولانه زباله درگیر کنند. این کلید احساسات مصرف کننده امروزی است، که به طور فزاینده ای به سمت انتخاب مارک هایی که نشان دهنده توجه فعال و واقعی برای محیط زیست هستند، گرایش دارند.

منفی

مضرات EPR برای تولیدکنندگان در اتحادیه اروپا چندان قابل توجه نیست زیرا مربوط به مالیات EPR است که کاملاً منطقی است. از این گذشته، مقدار دقیق به مقدار، وزن و دسته بندی محصولات مشمول مالیات بستگی دارد.

با این حال، اشکال قابل توجه تر نسبتاً بوروکراتیک و در سطح جهانی قابل توجه است. از سوی دیگر، مقررات EPR هنوز از هماهنگی بین کشورهای عضو اتحادیه اروپا فاصله دارد. از این رو، زندگی تولیدکنندگانی را که می خواهند در کل بازار اتحادیه اروپا بفروشند، پیچیده می کند و مانع دستیابی به اهداف زیست محیطی اتحادیه اروپا می شود. علاوه بر این، نابرابری اقتصادی بین کشورهای عضو به این معنی است که برخی از تولیدکنندگان ممکن است بسته به بازار، سهمیه ها را بیش از سایرین برآورده کنند.

آیا EPR کار می کند: نمونه هایی فراتر از مقررات EPR

چارچوب EPR یک الزام قانونی است، بنابراین اجرای آن با اقدامات خاصی با هدف قرار دادن و مدیریت مسئولانه زباله های بسته بندی مرتبط است.

به عنوان مثال، ماشین های برگشت بطری نوشیدنی در کشورهای اسکاندیناوی که پیشرو هستند بسیار محبوب هستند. زندگی سبز تلاش ها اخیراً، کوکاکولا اعلام کرده است که شروع به عرضه نوشیدنی های خود در بطری هایی با درپوش هایی می کند که به بطری چسبیده است. هدف این نوآوری بهینه سازی بازیافت بطری های پلاستیکی است.

یک مثال عالی از a رویکرد مسئولانه به محصولاتی که می فروشد، شرکت پوشاک در فضای باز پاتاگونیا است. مشتریان آن می توانند لباس های قدیمی یا آسیب دیده پاتاگونیا خود را برای تعمیر به شرکت ارسال کنند. به این ترتیب هدف کاهش خرید مازاد پوشاک است که یکی دیگر از مشکلات زیست محیطی قابل توجه است.

کسب و کارها از کجا می توانند درباره EPR اطلاعات بیشتری کسب کنند؟

موضوع انطباق با EPR نیاز به توضیح دارد، و در اینترنت، می توان دید که بسیاری از تولیدکنندگان در مورد آنچه از آنها خواسته می شود سردرگم هستند. خوشبختانه، منابع خوبی وجود دارد که اطلاعات دقیقی در مورد کل فرآیند ارائه می دهد.

می توان چنین اطلاعاتی را در صفحات مقامات مسئول سیاست های زیست محیطی اتحادیه اروپا یافت. از جمله آنها می توان به کمیسیون اروپا و مقامات مربوطه در کشورهای عضو اشاره کرد. با این حال، گاهی اوقات اطلاعات موجود در آن ممکن است نامشخص باشد و باعث سردرگمی شود.

معمولاً یک منبع آسان‌تر برای جذب، صفحات توضیحی بازارها و سازمان های مرتبط با رعایت EPR در اتحادیه اروپا - مانند PRO (سازمان های مسئولیت محصول).

و در نهایت، برخی از شرکت ها خدمات مطابق با EPR را برای تولیدکنندگان، مشابه آژانس های حسابداری ارائه می دهند. آنها همچنین منبعی از اطلاعات و جایگزینی ممکن برای تولیدکنندگانی هستند که مایلند از پرداختن به این جنبه از تجارت خود اجتناب کنند.

نتیجه گیری: مسئولیت گسترده تولید کننده

گزارش‌های سال‌های اخیر در مورد وضعیت محیط‌زیست منجر به بازنگری جهان در نحوه برخورد با رفتارهای مصرفی خود شده است. برای دستیابی به اهداف جدید، سخت‌گیرانه و سریع، سیاست‌هایی که برای دهه‌ها گرد و غبار جمع‌آوری کرده‌اند، به‌روزرسانی‌های عمده و چارچوب‌های جدید را پشت سر گذاشته‌اند. در این صورت اتحادیه اروپا مسیر اقتصاد دایره ای را در پیش گرفته است. اما اجرای این طرح کار پیچیده ای است.

گام دیگری که باید برداشته شود، هماهنگ سازی جهانی سیاست هایی مانند مقررات EPR است. این امر مشارکت همه قدرت های اقتصادی جهانی را تضمین می کند و زمینه بازی را از نظر مزیت رقابتی متعادل می کند.