یک حامل مشترک غیر کشتی (NVOCC) یک واسطه در صنعت حمل و نقل است که به عنوان یک حامل اقیانوس بدون داشتن یا بهره برداری از کشتی های واقعی عمل می کند. NVOCC محموله‌های کوچک‌تر را در کانتینرهای کامل ادغام می‌کند، فضایی را در کشتی‌های متعلق به شرکت‌های حمل‌کننده کشتی رزرو می‌کند و بارنامه‌های خانگی خود را صادر می‌کند.
NVOCC ها به نوعی هم حامل و هم فرستنده هستند زیرا به عنوان حامل برای حمل کالا برای فرستنده ها و به عنوان فرستنده برای ترتیب حمل و نقل با حامل ها عمل می کنند. آنها در مورد نرخ حمل و نقل تحت ساختار تعرفه خود مذاکره می کنند، اما باید با هر الزام تعرفه محلی قابل اجرا مطابقت داشته باشند. به عنوان مثال، در ایالات متحده، آنها باید به تعرفه های ثبت شده در کمیسیون فدرال دریایی (FMC) پایبند باشند.
در ایالات متحده، مشابه الزامات یک حمل و نقل کالا، یک NVOCC برای دریافت مجوز واسطه حمل و نقل اقیانوسی (OTI) و تضمین اوراق قرضه از FMC مورد نیاز است. در نتیجه، یک NVOCC می تواند به جای یکدیگر نقش یک حمل و نقل کالا را به عهده بگیرد، مشروط بر اینکه مجوز و اوراق قرضه OTI فعال و منطبق داشته باشد. اگرچه NVOCC ها معمولاً مالک فضای انبار نیستند، برخی مالک ناوگان کانتینرهای خود هستند.
