بازنگری در بسته بندی پلاستیکی در بسته بندی

از آنجایی که صنعت بسته‌بندی با فشار فزاینده‌ای برای اتخاذ شیوه‌های پایدار مواجه است، پوشش پلاستیکی - که زمانی یک راه‌حل اصلی بود - اکنون تحت نظارت است.

روکش پلاستیکی برای چندین دهه جزء اصلی بسته بندی بوده و دوام، انعطاف پذیری و سطح بالایی از محافظت از محصول را ارائه می دهد.

اما با افزایش آگاهی زیست محیطی، صنعت بسته بندی در حال ارزیابی مجدد نقش روکش پلاستیکی با توجه به ردپای محیطی آن و کاوش در مواد جایگزین است.

این تغییر نه تنها شیوه‌های بسته‌بندی، بلکه نحوه همسویی شرکت‌ها با اهداف پایداری را نیز تغییر می‌دهد.

در این مقاله، ما بررسی می‌کنیم که چرا بسته‌بندی پلاستیکی تحت بررسی است، جایگزین‌های در حال ظهور را ارزیابی می‌کنیم و در مورد آینده بسته‌بندی پلاستیکی برای صنعت بسته‌بندی بحث می‌کنیم.

اثرات زیست محیطی پوشش پلاستیکی

روکش پلاستیکی، که اغلب از پلی اتیلن با چگالی کم (LDPE) ساخته می شود، به طور سنتی به دلیل تطبیق پذیری و ویژگی های مانع آن، که از آسیب رساندن رطوبت و هوا به محصولات جلوگیری می کند، مورد توجه بوده است.

در حالی که این ویژگی ها پوشش پلاستیکی را برای محافظت از کالاها ایده آل می کند، LDPE و مواد مشابه برای بازیافت چالش برانگیز هستند و به تجمع زباله های پلاستیکی در محل های دفن زباله و اقیانوس ها کمک می کنند.

آمار بر چالش زیست محیطی تاکید دارد. تخمین زده می شود که بسته بندی های پلاستیکی نزدیک به 40 درصد از تقاضای جهانی پلاستیک را تشکیل می دهند و بخش قابل توجهی از این زباله ها بازیافت نمی شوند. به عنوان مثال، در بریتانیا، مواد بسته بندی، از جمله پوشش پلاستیکی، بخش عمده ای از 2.2 میلیون تن زباله پلاستیکی تولید شده در سال را تشکیل می دهند.

از آنجایی که تنها بخشی از این زباله ها به طور موثر بازیافت می شوند، بسیاری از آنها در نهایت به آلودگی می افزایند.

دوام پلاستیک، در حالی که در بسته بندی مفید است، پس از استفاده به یک مشکل تبدیل می شود، زیرا این مواد می توانند صدها سال در محیط باقی بمانند.

برای کسب‌وکارها و مصرف‌کنندگان به طور یکسان، تقاضا برای راه‌حل‌های بسته‌بندی پایدارتر به یک عامل محرک برای تغییر تبدیل شده است و صنعت بسته‌بندی را برای نوآوری و کاهش اتکای آن به بسته‌بندی پلاستیکی سنتی تحت فشار قرار می‌دهد.

جایگزین های در حال ظهور: تعریف مجدد مواد بسته بندی

در پاسخ به نگرانی‌های زیست‌محیطی، شرکت‌ها در حال بررسی جایگزین‌های نوآورانه برای پوشش‌های پلاستیکی معمولی هستند، با هدف کاهش اثرات زیست‌محیطی و در عین حال حفظ کیفیت‌های حفاظتی ضروری. در اینجا چند گزینه وجود دارد که در بخش بسته بندی مورد توجه قرار گرفته اند:

1. فیلم های زیست تخریب پذیربر خلاف پلاستیک های سنتی، فیلم های زیست تخریب پذیر به طور طبیعی تجزیه می شوند و اغلب از مواد گیاهی مانند اسید پلی لاکتیک (PLA) مشتق شده از نشاسته ذرت یا نیشکر استفاده می کنند. این فیلم ها سریعتر از پلاستیک های استاندارد تجزیه می شوند و استحکام و انعطاف پذیری مشابهی دارند. با این حال، چالش‌هایی مانند نیاز به شرایط خاص برای تجزیه و زیرساخت‌های محدود برای پردازش مؤثر این مواد همچنان باقی است.
2. روکش های قابل کمپوست: ساخته شده از مواد طبیعی مانند سلولز، روکش های قابل کمپوست می توانند به طور کامل در محیط کمپوست تجزیه شوند. بسیاری از برندها در حال حاضر بسته‌بندی‌های کمپوست‌پذیری را تولید می‌کنند که می‌تواند با خیال راحت بدون رهاسازی بقایای مضر تجزیه شود. تغییر به روکش‌های قابل کمپوست راه‌حلی با کمترین تأثیرات زیست‌محیطی ارائه می‌دهد، اما سؤالات پیرامون دوام و هزینه تولید پوسته‌سازی هنوز باید مورد توجه قرار گیرند.
3. فیلم های چند لایه قابل بازیافت: برخی از تولیدکنندگان با توسعه فیلم‌های چند لایه قابل بازیافت، که پلیمرهای مختلف را با هم ترکیب می‌کنند تا پوشش پلاستیکی را پس از استفاده بازیافت کنند، دوباره فکر می‌کنند. این فیلم‌های پیشرفته همان مزایای پلاستیکی سنتی را ارائه می‌کنند، اما ردپای محیطی کمتری دارند، زیرا می‌توانند از طریق سیستم‌های مناسب بازیافت شوند.
4. محلول های بسته بندی قابل استفاده مجدد: برخی از شرکت ها در حال آزمایش مواد بسته بندی قابل استفاده مجدد هستند، به ویژه برای اقلام بزرگتر در بسته بندی های صنعتی. موادی مانند پلی پروپیلن بافته شده دوام دارند و می توانند چندین بار قبل از دور ریختن مورد استفاده مجدد قرار گیرند و در نتیجه ضایعات را به میزان قابل توجهی کاهش می دهند. اگرچه راه حلی برای همه بسته‌بندی‌ها نیست، اما استفاده مجدد در مناطقی که محصولات به محافظت قوی برای مدت طولانی‌تری نیاز دارند، مورد توجه قرار گرفته‌اند.

همانطور که این جایگزین‌ها به تکامل خود ادامه می‌دهند، راه‌های مناسبی را برای برندها ارائه می‌کنند تا اثرات زیست‌محیطی را به حداقل برسانند و در عین حال همچنان نیازهای صنعت برای حفاظت و کیفیت را برآورده کنند.

با این حال، پذیرش گسترده به ایجاد تعادل بین مقرون به صرفه بودن، عملکرد، و توسعه زیرساخت های بازیافت و کمپوست بستگی دارد.

چالش ها در اجرای راه حل های پایدار

علیرغم وعده این جایگزین ها، صنعت بسته بندی هنگام دور شدن از پوشش های پلاستیکی سنتی با موانع متعددی مواجه است. هزینه همچنان یک نگرانی کلیدی است، زیرا تولید بسیاری از مواد پایدار همچنان گران‌تر از پلاستیک‌های معمولی است.

برای مشاغل، به ویژه شرکت های کوچک تا متوسط، تفاوت قیمت می تواند مانعی برای پذیرش باشد.

محدودیت های عملکرد موضوع دیگری است. برخی از روکش‌های سازگار با محیط‌زیست سطح محافظت از رطوبت یا مانع هوا را به اندازه پوشش پلاستیکی LDPE ارائه نمی‌کنند.

 این می تواند به ویژه برای بسته بندی مواد غذایی و دارویی مشکل ساز باشد، جایی که یکپارچگی محصول در اولویت قرار دارد. در حالی که پیشرفت‌های علم مواد به پر کردن این شکاف‌ها کمک می‌کند، مصالحه در دوام، انعطاف‌پذیری و طول عمر محصول همچنان چالش‌هایی را ایجاد می‌کند.

درک مصرف کننده نیز نقش دارد. خریداران به طور فزاینده ای به دنبال بسته بندی پایدار هستند، اما برخی به دلیل سردرگمی در مورد فرآیندهای دفع و بازیافت، نسبت به گزینه های زیست تخریب پذیر و قابل کمپوست شک دارند.

به عنوان مثال، همه پلاستیک های زیست تخریب پذیر را نمی توان در خانه کمپوست کرد، و بسیاری از آنها نیاز به تاسیسات کمپوست صنعتی دارند که ممکن است به طور گسترده در دسترس نباشد. آموزش مصرف کنندگان در مورد روش های دفع صحیح برای اطمینان از اینکه این مواد سهوا به ضایعات کمک نمی کنند ضروری است.

در نهایت، زیرساخت یک مانع حیاتی است. به عنوان مثال، در دسترس بودن امکانات کمپوست، به طور قابل توجهی بر اثربخشی پوشش های کمپوست پذیر تأثیر می گذارد.

بدون وجود سیستم های بازیافت و کمپوست مناسب، حتی مواد پایدار ممکن است به محل دفن زباله ها ختم شوند و در آنجا مزایای زیست محیطی مورد نظر خود را از دست بدهند. بنابراین سرمایه گذاری در زیرساخت های بازیافت و کمپوست برای دستیابی به راه حل های بسته بندی واقعاً پایدار ضروری است.

جاده پیش رو برای بسته بندی پلاستیکی در بسته بندی

همانطور که تقاضا برای راه حل های سازگار با محیط زیست افزایش می یابد، آینده پوشش های پلاستیکی احتمالاً شامل ترکیبی از مواد سنتی است که با مسئولیت بیشتری در کنار جایگزین های پایدار استفاده می شود.

برای شرکت‌ها، حرکت به سمت گزینه‌های پایدار نه تنها به تبعیت از مقررات، بلکه راهی برای ایجاد اعتماد مصرف‌کننده و وفاداری به برند است.

برخی از رهبران صنعت در حال حاضر یک رویکرد دایره ای را اتخاذ می کنند، مواد قابل بازیافت بیشتری را ترکیب می کنند و در سیستم های حلقه بسته سرمایه گذاری می کنند که در آن بسته بندی برای استفاده مجدد یا پردازش مجدد پس از استفاده طراحی شده است.

قانون نیز نقش مهمی در شکل دادن به آینده پوشش پلاستیکی خواهد داشت. دولت‌ها در سراسر جهان در حال اجرای مقررات سخت‌گیرانه‌تر در مورد استفاده از پلاستیک و زباله هستند.

در بریتانیا، مالیات بر بسته بندی پلاستیکی که در آوریل 2022 معرفی شد، مالیاتی را بر بسته بندی های پلاستیکی با کمتر از 30 درصد محتوای بازیافتی اعمال می کند، که شرکت ها را تشویق می کند تا به نوآوری و کشف جایگزین های سازگار با محیط زیست بپردازند.

در حالی که انتقال کامل به مواد بسته بندی پایدار ممکن است زمان ببرد، حرکت صنعت روشن است. همانطور که فناوری پشت بسته بندی های جایگزین پیشرفت می کند و زیرساخت ها بهبود می یابد، پوشش پلاستیکی می تواند تحولی را مشاهده کند که به آن اجازه می دهد جایگاه خود را در بسته بندی به شکل پایدارتری حفظ کند.

پذیرش این تغییرات می تواند به شرکت ها کمک کند تا ردپای محیطی خود را کاهش دهند و انتظارات رو به رشد مصرف کنندگان آگاه از محیط زیست را برآورده سازند.

تکامل روکش‌های پلاستیکی نشان‌دهنده تغییر گسترده‌تر به سمت بسته‌بندی پایدار در سراسر صنعت است. با بازنگری در بسته بندی پلاستیکی، متخصصان بسته بندی می توانند گام هایی را به سوی آینده ای دایره ای تر و مسئولیت پذیرتر برای محیط زیست بردارند.

منبع از دروازه بسته بندی

سلب مسئولیت: اطلاعات ذکر شده در بالا توسط packaging-gateway.com مستقل از Chovm.com ارائه شده است. Chovm.com هیچ گونه نمایندگی و ضمانتی در مورد کیفیت و قابلیت اطمینان فروشنده و محصولات نمی دهد. Chovm.com صراحتاً هر گونه مسئولیتی را در قبال نقض حق نسخه برداری محتوا سلب می کند.