Modeconsumenten dringen aan op schonere toeleveringsketens voor de modesector, maar ook de vraag van werknemers naar meer transparantie en meer inspraak in de besluitvorming groeit. Dit zou het productieproces in de toekomst kunnen veranderen.
Ondanks dat de mode-industrie wordt beschouwd als de op één na grootste economie ter wereld, merkt Geraldine Wharry, een modefuturist bij het Trend Atelier, op dat het modeproductieproces 'in het donker' en ver weg van de reguliere media opereert.
Ze wijst erop dat 90% van de uitstoot in de modesector momenteel afkomstig is van de inkoop- en productiefase. Ze benadrukt dat de manier waarop we modeartikelen maken, centraal moet staan in de culturele discussie over mode.
Duurzaamheid in de mode-industrie: langetermijndenken, systemische verandering
Meer dan tien jaar geleden vroegen mensen aan Wharry of duurzaamheid slechts een “voorbijgaande trend” was en haar antwoord was: “Nee, het is gewoon onze realiteit!”
Hoewel er nog veel moet gebeuren op het gebied van duurzaamheid, benadrukt Wharry de vooruitgang die de mode-industrie boekt, en merkt op dat duurzame mode steeds meer de norm wordt: "Dingen kosten tijd, dingen gaan langzaam. Het is een marathon, geen sprint."
Toen Wharry modeontwerper was, was haar voornaamste zorg het voorspellen van modetrends. Haar focus is echter verschoven naar meer aandacht voor de toekomst: wat zal er de komende 10 jaar met de industrie gebeuren en hoe kan het het grotere goed dienen?
Ondanks dat het een belangrijke sector is, merkt ze op dat de modesector weinig invloed heeft en nog steeds niet ‘voldoende’ aan tafel zit als het gaat om beleids- en bestuursdiscussies.
Ze legt uit: “We hebben een visie nodig voor een andere toekomst, en dit moet worden beantwoord met een strategische blik op systemische problemen.”
Momenteel werkt ze samen met organisaties die veel waarde hechten aan het begrijpen van wat er op de lange termijn gebeurt, zodat de maatschappij voorbereid kan zijn op de volgende grote veranderingen.
Wharry pleit voor een toekomstgerichte mentaliteit die verder gaat dan kortetermijntrends en prioriteit geeft aan ethische systemen en ecosystemen.
Klimaatcrisis, transparantie en ethiek
Terwijl klanten zich zorgen maken over klimaatverandering en opwarming van de aarde, waarschuwt Wharry voor een groot contrast tussen wat consumenten willen, wat ze zeggen dat ze willen en hoe ze daadwerkelijk kopen.
Er is steeds meer aandacht voor de plek waar kleding wordt gemaakt en een aanzienlijk percentage bedrijven voelt de druk om hun CO2-voetafdruk te verkleinen. Werknemers eisen daarbij meer transparantie en inspraak in de besluitvorming.
Volgens Wharry vragen klanten om groenere toeleveringsketens, waardoor meer bedrijven investeren in elektrificatie, grondstoffenbeheer en duurzame praktijken.
Nu de temperaturen stijgen en 2023 wordt beschouwd als het warmste jaar ooit, voorspelt het Future Today Institute een ecosysteem voor "uitgebreide milieuondersteuning". Dit betekent simpelweg dat landen hun milieu-inspanningen moeten uitbreiden voorbij de focus op hernieuwbare energie en een holistischer benadering moeten hanteren om gezonde natuurlijke ecosystemen in stand te houden terwijl ze overstappen op schone energie.
In het huidige landschap beweert Wharry dat eerlijkheid ertoe doet, zelfs als een bedrijf geen volledig uitgewerkt en uitgerold transparantie- of duurzaamheidssysteem heeft: "Wees transparant over uw toekomstige strategie en uw toezeggingen, omdat bedrijven en merken zinvolle actie moeten ondernemen om zichzelf een doel te geven dat vertrouwen zal inspireren, wat steeds belangrijker zal worden."
Met de overvloed aan kritieke data en ontwikkelingen in kunstmatige intelligentie (AI) is het voor merken moeilijk om zich te verschuilen achter marketingverhalen die de realiteit niet weerspiegelen. Wharry benadrukt dat naast het vertrouwen op de overheid en regelgeving, micro-acties en lokale initiatieven zoals interne en externe communicatie met een zekere mate van "nederigheid" en "eerlijkheid" cruciaal zijn voor transparantie.
Ze stelt ook de heersende opvattingen ter discussie en wijst op een gebrek aan toewijding aan transparantie over winsten. Ook roept ze op tot meer toezicht door de regelgever en meer verantwoordelijkheid van bedrijven in het modesysteem. Ze stelt: "We leven in een complex systeem."
Circulair economisch model: vermindering van de CO2-voetafdruk door technologie en partnerschappen
Wharry benadrukt een recente trend in de mode-industrie, waarbij bedrijven experimenteren met digitale ID's, QR-codes en andere gerelateerde technologieën om klanten inzicht te geven in de levenscyclus van een kledingstuk.
Ze gelooft dat de invoering van regelgeving zoals het Digital Product Passport (DPP) potentieel een nieuw ecosysteem voor sociale media kan creëren, waarin consumenten rechtstreeks kunnen communiceren met vorige eigenaren, bedrijven en zelfs de overheid.
Wharry benadrukt ook hoe retailers en leveranciers AI kunnen inzetten om ethische praktijken en milieurichtlijnen in de toeleveringsketen te volgen. Ze vermeldt dat retailers huidige productiesystemen "aanpassen" met nieuwe AI-tools om transparantie en verantwoording te verbeteren.
Ze ziet een belangrijke kans om meer innovaties te ontwikkelen die inspelen op de groeiende vraag van consumenten naar informatie over duurzaamheid.
De integratie van noodzakelijke gegevens zal in het tijdperk van automatisering en onderlinge verbondenheid van informatie van groot belang zijn, aangezien veel van wat er binnen de modetoeleveringsketen gebeurt, geverifieerd moet worden, merkt Wharry op.
Ze brengt de focus terug naar koolstofemissies en benadrukt het belang van recycling, met name na de productie. Ze beweert dat er weinig wordt gesproken over de stappen die merken kunnen nemen, zoals het op de juiste maat maken van verpakkingen en het verminderen van te grote dozen, waarvan ze beweert dat ze jaarlijks 3.5 miljoen ton CO2 uitstoten.
Wharry benadrukt de noodzaak voor merken om consumentengesprekken te leiden over de milieu-impact van hun aankopen. Ze beweert dat bedrijven nu met decarbonisatieplannen moeten beginnen nu wetgeving in de pijplijn zit.
Toekomst van de mode-industrie
Volgens Wharry is het essentieel voor de toekomst van de mode om bij het begin rekening te houden met het einde van de levenscyclus van kleding en textiel en om gerecyclede stoffen en nieuwe materiaalinnovaties te promoten. Dit zal namelijk leiden tot een circulaire industrie en een regeneratief economisch model.
Ze merkt op dat een belangrijk onderdeel van een circulaire economie het elimineren van afval en vervuiling zal zijn en ze voorspelt dat we in de komende vijf jaar een verschuiving zullen zien van eenmalige verpakkingen: "Het gaat er echt om dat we koolstofarme oplossingen implementeren en kijken naar een aantal tools die ook helpen om de koolstofuitstoot te meten, ook al is die niet perfect."
Ze is er ook van overtuigd dat het erom gaat te identificeren waar de toeleveringsketen materialen kan recyclen of hergebruiken.
Om dit te doen, stelt ze voor om het potentieel van de creator- en influencerindustrie aan te boren, met name degenen die pleiten voor duurzaamheid. Ze merkt op dat creators of influencers verhalenvertellers zijn, zodat ze hun communitypubliek kunnen boeien en zinvolle gesprekken kunnen voeren over de kwesties rondom modeduurzaamheid als ze om te beginnen de juiste informatie krijgen.
Er is een toestroom van duurzaamheidswetgeving op komst in Europa die de mode-aanvoerketen voorgoed zal veranderen. Bovendien voert Amsterdam een pilotproject uit om in 2050 een circulaire stad te worden.
Ze concludeert: “Dit alles geeft aan dat er verandering op komst is en dat traceerbaarheid en verantwoordingsplicht nationale veiligheidsvereisten zullen worden en dat extractieve bedrijfsmodellen nergens heen kunnen.”
Bron van Gewoon Stijl
Disclaimer: De hierboven vermelde informatie wordt geleverd door just-style.com, onafhankelijk van Chovm.com. Chovm.com geeft geen verklaringen en garanties met betrekking tot de kwaliteit en betrouwbaarheid van de verkoper en producten. Chovm.com wijst uitdrukkelijk elke aansprakelijkheid af voor inbreuken met betrekking tot het auteursrecht op inhoud.
