In een oogwenk is de iPhone 16 al twee maanden uit.
Aanvankelijk leek het erop dat Apple Intelligence het hoogtepunt van deze iPhone-generatie zou worden. De vertraagde AI-functies en verschillende onconventionele workarounds hebben het enthousiasme echter al getemperd.
Het blijkt dat de echte ster van de iPhone 16 de camerabedieningsknop is.
Begrijp me niet verkeerd; het gaat er niet om hoe nuttig het is. Het gedoe over het beschermen van deze kleine feature heeft juist voor behoorlijk wat ophef gezorgd.
Een knop met complexe integratie
Net zoals je een hoesje om de afstandsbediening van je tv doet, is de eerste stap die veel mensen zetten bij het aanschaffen van een nieuwe telefoon het aanschaffen van een hoesje en een schermbeschermer.
Maar op de iPhone 16 is deze knop een behoorlijke uitdaging voor fabrikanten van telefoonhoesjes.
Laten we nog eens kijken wat de camerabedieningsknop precies is: deze bestaat uit een stukje saffierglas, een druksensor en een mechanische structuur die swipe-, druk- en tikhandelingen ondersteunt.
We kunnen het interactieschema van de knop opdelen in twee structuren: de ene gebruikt een mechanische structuur voor activering door indrukken, en de andere gebruikt capacitieve detectie en druksensoren voor activering door aanraking en indrukken.
De mechanische structuur is eenvoudig. Van aan-uitknoppen tot volumeknoppen, deze basisinteractiemethode is goed ingeburgerd, met oplossingen zoals open ontwerpen, siliconenhoezen of metaal-siliconencombinaties om een metaalachtig gevoel te creëren.
Maar capacitieve en drukdetectie vormen duidelijk nieuwe uitdagingen.
Capacitieve aanraking werkt door de locatie van aanraking te detecteren via de geleidbaarheid van het menselijk lichaam. Het heeft een transparante geleidende laag (meestal indiumtinoxide) op het oppervlak, waardoor een stabiel elektrisch veld ontstaat.
Wanneer u het oppervlak met uw vinger aanraakt, absorbeert uw lichaam wat stroom, waardoor de capaciteitswaarde op dat punt verandert. Sensoren in het scherm detecteren deze verandering snel en sturen deze naar de verwerkingschip om de precieze aanraakcoördinaten te berekenen.
Om de knop effectief te kunnen gebruiken via een telefoonhoesje, is het dus niet voldoende om te voldoen aan de traditionele mechanische vereisten. Er is ook een medium nodig dat de bio-elektrische signalen van je vingers kan geleiden.
Waar vraag is, is een markt. Maar deze keer, Fabrikanten doen er alles aan om hieraan te voldoen.
Eindeloze vraag, imperfecte oplossingen
Toen de iPhone 16 voor het eerst uitkwam, wilde iedereen een telefoonhoesje met een camerabedieningsknop, aangezien de officiële hoes er ook een had. Het leek een veilige gok om het originele ontwerp te volgen.
Laten we eens kijken hoe het origineel is gemaakt: net als de camerabedieningsknop van de iPhone 16 heeft het officiële MagSafe-siliconenhoesje een stukje saffierglas en een geleidende laag om vingerbewegingen over te brengen naar de camerabedieningsknop van de telefoon.
Saffierglas wordt gekozen omdat het een hardheid van ongeveer 2000HV bereikt, twee keer zo hard als mineraalglas en tien keer zo hard als roestvrij staal. Slechts een paar materialen, zoals echte diamanten met 4500 tot 10000HV, kunnen saffierglas van deze hardheid krassen.
Saffierglas is extreem hard, maar het heeft ook een hoge prijs. Hoewel Apple de prijs van het saffierglas voor de camerabedieningsknop niet heeft bekendgemaakt, kunnen we verwijzen naar een ander apparaat dat saffierglas gebruikt: de Apple Watch.
Het gerenommeerde marktonderzoeksbureau IHS Markit heeft een teardown-analyse van de Apple Watch uitgevoerd en een rapport opgesteld over de kosten van het saffierglazen scherm:
“De totale kosten van het saffierglazen scherm dat in de Apple Watch wordt gebruikt, bedragen ongeveer $ 27.41, waarvan $ 7.86 wordt toegeschreven aan materiaalkosten en de rest aan R&D-, arbeids- en productiekosten.”
Rekening houdend met de materiaalkosten en de verwerkingstechnieken, kan redelijkerwijs worden geschat dat de kosten voor de camerabedieningsknop op de iPhone 16-serie tussen de $ 8 en $ 15 liggen.
Deze kosten zijn erg hoog voor externe fabrikanten, wat een risico vormt. Gebruikers geven de voorkeur aan betaalbare en hoogwaardige producten, dus om lage prijzen en hoge verkopen te behouden, moeten andere materialen worden gebruikt om deze knop te bedekken.
Deze methode is niet effectief, omdat de meeste materialen een beperkte geleidbaarheid hebben, waardoor de bediening van de knop door een laag materiaal niet soepel verloopt. Mensen willen een telefoonhoesje dat de knop beschermt zonder de werking ervan te beïnvloeden.
Zo begon de vraag op de markt in oktober 2024 uiteen te lopen.
Sommige mensen, die telefoonhoesjes met cameraknoppen onhandig vonden, besloten de knop gewoon weg te laten. Het is tenslotte niet handig en AI is nog niet wijdverbreid, dus waarom zou je je er druk om maken? Beter om het te bedekken.
Als gevolg hiervan brachten sommige leveranciers telefoonhoesjes uit die vergelijkbaar waren met die van de iPhone 15-serie, waarbij de cameraknop volledig werd genegeerd.
Anderen wilden het echter niet opgeven, om een simpele reden: ze hebben betaald voor de knop, en of ze hem nu gebruiken of niet, hij moet er zijn.
Doorzettingsvermogen leidt soms tot nieuwe ontdekkingen.
Fabrikanten bleven telefoonhoesjes produceren met een extra camerabedieningsknop (later capacitieve telefoonhoesjes genoemd). De meeste van deze hoesjes volgden Apple's officiële telefoonhoesontwerp: ze gebruikten glasmateriaal als oppervlak om soepele vingerbediening te garanderen en ontwierpen een geleidende laag om elektrische signaalveranderingen door te geven aan de camerabedieningsknop van de telefoon voor nauwkeurige bediening.
De resultaten waren echter niet veelbelovend. Vanwege kostenbeheersing ondervonden capacitieve telefoonhoesjes van derden ook verschillende problemen, zoals loslaten van glasmateriaal en loslaten van knoppen.
Maar dit waren kleine problemen vergeleken met de aanwezigheid van een beschermende sticker die deze hoesjes compleet overbodig maakte: als er zich in de loop van de tijd stof ophoopt in het hoesje van de telefoon, kan dit vlekken achterlaten op de knoppen van de iPhone.
Zelfs met een telefoonhoesje sporen achterlaten? Dat is gewoon onacceptabel, en de vraag van de markt is weer verschoven:
“Geen telefoonhoesjes met knoppen!”
Dit verontrustte de verkopers enorm, die snel de voorgeprogrammeerde open-hole cases uit hun inventaris haalden om te verkopen. Op dit moment heeft een ander nieuw item ieders aandacht getrokken: button protectors.
Dat klopt, na de scherm- en lensbeschermers zijn er nu ook knopbeschermers.
De vindingrijkheid van mensen is grenzeloos. Na herhaalde pogingen verloor iedereen het geduld met deze kostbare knop en koos gewoon voor de meest praktische oplossing: een telefoonhoesje met een opening gecombineerd met een knopbeschermer.
Sterker nog, gebruikers hebben zelfs uitgebreid advies opgesteld: om ongelukken met de knop te voorkomen, is het het beste om een knopbeschermer aan te brengen, ongeacht of u een open of volledig omhullende case gebruikt.
Terwijl fabrikanten van telefoonhoesjes te maken hebben met hevige concurrentie, zijn leveranciers van knopbeschermers de grootste winnaars.
Op dit moment is er sprake van complete chaos op de markt.
Samengevat zijn er momenteel vier hoofdopties:
- Gebruik een hoesje dat de knop volledig afdekt, zodat het lijkt alsof hij niet bestaat.
- De half-indrukken- en aanraakfuncties van de knop zijn verdwenen en alleen de mechanische klik blijft behouden.
- Kies voor een open ontwerp en combineer het eventueel met knopbeschermers.
- Start een nieuwe ronde van capacitieve telefoonhoesjesontwikkeling, waarbij geprobeerd wordt het probleem van capacitieve knopafdrukken op te lossen door metaal zachter te maken of siliconenfolie te gebruiken.
Deze oplossingen zijn allemaal levensvatbaar en hebben hun aanhangers, maar het is belangrijk om op te merken dat volledige dekking slechts tijdelijk is en niet houdbaar. Dit heeft te maken met de nog te realiseren AI.
Volgens tests van ifanr op Apple Intelligence is het enige toegangspunt voor AI-functies met betrekking tot visie deze lastige camerabedieningsknop. Aandringen op volledige dekking betekent dat dit deel van de functionaliteit wordt opgegeven.
Zoals de filosoof Nietzsche zei:
“Als we met tegenspoed worden geconfronteerd, zorgt terugtrekken er alleen maar voor dat we door nog grotere tegenspoed worden achtervolgd.”
Uiteindelijk is het probleem dat deze knop veroorzaakt volledig te wijten aan het luie ontwerp van Apple.
Volgens een teardown van Weibo-blogger @Robin, wordt de camerabedieningsknop stevig vastgezet door de toetskap aan de metalen achterkant te solderen. Als deze beschadigd raakt, kan deze alleen destructief worden gedemonteerd.
Volgens de officiële reparatieprijzen van Apple liggen de reparatiekosten voor deze knop buiten de garantie op ongeveer $ 601-834.
Deze knop is goedkoop in gebruik, maar duur om te breken.
De afgelopen jaren heeft Apple gebruikers geholpen hun aandacht te beheren om de efficiëntie te verbeteren, door functies als Focus Mode en automatisering te introduceren. De CEO, Tim Cook, benadrukte in een interview:
“Het uiteindelijke doel van Apple is om gebruikers te helpen zich beter te concentreren, door hele goede ideeën te verwerpen om ruimte te maken voor geweldige ideeën.”
Momenteel lijkt het erop dat Apple, met deze knop geïntegreerd met verschillende structuren en technologieën, iPhone 16-gebruikers dwingt om hun "geweldige ideeën" in het dagelijks gebruik te comprimeren, waardoor de aandacht wordt afgeleid naar Apple's "heel goede idee", wat werkelijk in strijd is met de oorspronkelijke bedoeling.
Zeg niet dat gebruikers hun telefoon op een voetstuk plaatsen; het is tenslotte nooit verkeerd om goed voor je spullen te zorgen.
Bron van als een
Disclaimer: De hierboven vermelde informatie wordt verstrekt door ifanr.com, onafhankelijk van Chovm.com. Chovm.com geeft geen verklaringen en garanties met betrekking tot de kwaliteit en betrouwbaarheid van de verkoper en producten. Chovm.com wijst uitdrukkelijk elke aansprakelijkheid af voor inbreuken met betrekking tot het auteursrecht op inhoud.
