Dit artikel is voor het eerst gepubliceerd door het World Economic Forum op 29 september. Het is mede geschreven door Mike Peirce, directeur Corporate Partnerships bij de Climate Group.

De overgang naar netto nul is zo'n ontmoedigende taak dat bedrijven vaak aannemen dat het onmogelijk is om dit te bereiken en tegelijkertijd hun winstmarges te behouden. Dit leidt ertoe dat velen zich richten op laaghangend fruit en kortetermijnoplossingen: ze schuiven emissies af op anderen door bedrijven met een hoge CO2-uitstoot af te stoten, zoals mineralen delven, vlees verwerken of oliebedrijven financieren, of ze creëren 'groene eilanden' binnen hun bedrijf - bijvoorbeeld door alle elektriciteit uit hernieuwbare bronnen te halen.

Het kan voordelig zijn voor bedrijven om te beginnen met het richten op emissiereducties hier en nu. Op de lange termijn is dat echter niet genoeg. Overschakelen op elektriciteit uit hernieuwbare bronnen is een goede manier om de CO12-uitstoot te verminderen. Maar volgens berekeningen die we hebben gemaakt in 22 regio's en XNUMX industrieën, zal het minder dan een derde bedragen van wat nodig is om netto nul te bereiken. Uiteindelijk zullen bedrijven hun bedrijfsmodellen opnieuw moeten ontwerpen om emissies te verminderen.

Het goede nieuws is dat we steeds meer bewijs hebben gevonden dat het voor bedrijven mogelijk is om winstgevend over te stappen op netto-nul-bedrijfsmodellen, vooral in vergelijking met een toekomst van inactiviteit. Bedrijven die deze kansen negeren of uitstellen, worden mogelijk onvoorbereid betrapt, omdat klanten, investeerders en beleidsmakers steeds vaker van hen eisen dat ze hun CO2-uitstoot verminderen.

Het is mogelijk om op een winstgevende manier over te stappen op netto-nul-bedrijfsmodellen.

We spraken met vertegenwoordigers van 27 grote bedrijven uit uiteenlopende sectoren en regio's. Daaruit bleek dat veel bedrijven al manieren ontdekken om de voortdurende afweging tussen commerciële en klimaatagenda's op te lossen. Ons rapport “Getting Real" laat zien dat bedrijven vooruitgang boeken wanneer ze dit probleem benaderen met het ambitieuzere doel om emissies te verminderen in het volledige scala aan activiteiten die nodig zijn om hun product of dienst te creëren. Hier zijn drie van de vele praktijken die we hebben geïdentificeerd die helpen:

1. Verminder de emissies in de gehele waardeketen

Voor veel bedrijven liggen de meeste emissies – en het potentieel voor klimaatactie – in “scope 3 activa”. Deze zijn niet eigendom van of worden niet beheerd door de rapporterende organisatie, maar dragen indirect bij aan de waardeketen van het bedrijf. Om emissies echt succesvol te verminderen, moeten bedrijven actie ondernemen met betrekking tot deze scope 3-emissies. Een voedsel- en drankverwerker die we interviewden, investeert bijvoorbeeld in duizenden netto-nul-zuivelboerderijen. Een mijnbouwbedrijf levert ertsmengsels aan staalproducenten die minder energie in de hoogoven vergen. Een fabrikant van glasvezelkabels heeft daadwerkelijk geïnvesteerd in het uitbreiden van de reikwijdte van zijn bedrijf van kabelproductie naar de hele waardeketen van elektrificatie.

2. Pak de grondoorzaken aan

De plekken waar de grootste emissies plaatsvinden, zijn vaak niet de meest effectieve plekken voor actie. We ontdekten dat bedrijven emissies bijhouden om de grondoorzaken te vinden, hetzij binnen hun eigen bedrijf of langs de waardeketen. Een pakketbezorgbedrijf vermindert bijvoorbeeld emissies bij pakketbezorging door middel van elektrificatie van het wagenpark en routeoptimalisatie, maar het biedt ook betere informatie en controle aan de mensen die pakketten ontvangen, zodat ze een levering kunnen anticiperen en omleiden, waardoor het aantal bezorgpogingen wordt verminderd. Big Tech-bedrijven meten energie-efficiëntie tot op codeniveau in hun kunstmatige intelligentie (AI) en cloud-implementaties en werken samen met chipfabrikanten om het energieverbruik bij het gebruik van hun producten te minimaliseren.

3. Ontneem bedrijven met een hoge COXNUMX-uitstoot niet automatisch hun financiering

Investeerders zijn vaak geneigd om hun portfolio van koolstofarme activiteiten te vergroten door simpelweg hun kapitaalallocatie opnieuw in evenwicht te brengen. Een effectievere aanpak als het gaat om het daadwerkelijk stimuleren van reductie is echter om te investeren in activiteiten die momenteel een hoge koolstofuitstoot veroorzaken, terwijl we een duidelijk en dringend pad naar verandering uitstippelen. Ons onderzoek wees uit dat van de meer dan $ 100 biljoen aan investeringen die de transitie vereist, 70%-80% naar enkele van de moeilijkst te verminderen sectoren moet gaan. Sommige activisten herkennen deze logica nu ook en schakelen over van het eisen van desinvestering naar het eisen van een beheerde transitie van bedrijven met een hoge koolstofuitstoot.

We vonden een voorbeeld hiervan in de hypotheeksector. Het verkopen van hypotheken voor huizen die al energiezuinig zijn, verbetert de koolstofstatistieken van het hypotheekboek van een bank, maar "groene hypotheken" verminderen de emissies niet. Ze zijn een eerste stap die de aandacht van consumenten kan vestigen op energiezuinigheid. De volgende stap is het financieren van woningrenovaties, wat een veel grotere impact op de koolstofreductie zal hebben.

Op dezelfde manier kan kredietverlening worden gebruikt om effectieve transitieplannen te financieren. Sommige banken blijven leningen verstrekken aan fossiele brandstofbedrijven met het idee dat zij met hun klanten zullen overstappen, en die overgang zal kapitaal vergen. Het zal natuurlijk van vitaal belang zijn voor de geloofwaardigheid van deze initiatieven dat het pad van verandering het tempo en de schaal levert die de wetenschap vereist.

De les is dat de eenvoudigste en meest voor de hand liggende manieren om de CO2-voetafdruk van een bedrijf te verkleinen, niet zullen leiden tot netto nul.

De les is dat de makkelijkste, meest voor de hand liggende manieren om de CO2-voetafdruk van een bedrijf te verkleinen, niet helemaal tot netto nul leiden. Te veel focus op dit laaghangende fruit kan afleiden van fundamentelere maatregelen. Om een ​​netto-nulwereld te bereiken, moeten bedrijven emissies uit hun hele bedrijfssysteem halen, inclusief hun toeleveringsketen en het gebruik van hun producten door klanten.

Bron van Oliver Wyman

De hierboven vermelde informatie wordt onafhankelijk van Chovm.com door Oliver Wyman verstrekt. Chovm.com geeft geen verklaringen en garanties met betrekking tot de kwaliteit en betrouwbaarheid van de verkoper en producten.