DJI Flip: luidt een nieuw tijdperk van opvouwbare drones in

“Consumentenelektronica draait op silicium, maar volgt de natuurwetten van de koolstofgebaseerde wereld: survival of the fittest.

De muis is meer dan 60 jaar oud, maar het ontwerp is nauwelijks veranderd. Computers zijn de afgelopen 70 jaar geëvolueerd, van kamergrote machines tot alledaagse apparaten en persoonlijke apparaten. Producten als pagers, GPS-apparaten en iPods werden daarentegen slechts herinneringen voordat ze de kans kregen om echt te evolueren.

We onderzoeken voortdurend de evoluerende producten van morgen: welke ideeën hebben ze voortgebracht? Hoe blijven ze in stand ondanks verandering? Hoe vormen ze nieuwe levensstijlen en hoe worden ze getransformeerd door gebruikers?

Laten we eerst eens kijken naar de nieuwe drone van DJI. Het heeft een abstract ontwerp dat me doet denken aan een opvouwbare fiets.

Zelfs binnen het uitgebreide drone-assortiment van DJI is de DJI Flip de meest unieke.

Bij de lancering definieerde DJI-woordvoerder Daisy Kong het doel ervan duidelijk: "Net als de DJI Neo en DJI Mini is de DJI Flip ontwikkeld om tegemoet te komen aan verschillende soorten beginners."

Luchtfotografie binnen handbereik brengen

DJI streeft naar een drone-ervaring die beginners meteen wegneemt en die vanuit de palm van je hand kan vliegen.

Deze eenvoudige bediening laat de veiligheid en het gebruiksgemak van de drone zien en overbrugt de kloof tussen het apparaat en de gebruiker.

Om ervoor te zorgen dat beginners vol vertrouwen kunnen vliegen, is de Flip geïnspireerd op de FPV-serie van DJI. De Flip is voorzien van een propellerbescherming en een ontwerp dat een paar maanden geleden voor het eerst werd gezien op de DJI Neo. Deze biedt uitgebreide bescherming voor de boven- en onderkant van de propellers.

Om te voldoen aan de eisen voor een laag gewicht, is bij de Flip het materiaal van de bovenste en onderste behuizing geoptimaliseerd. Er worden meer dan 30 koolstofvezelstaven gebruikt om de ruimte boven en onder de propellers af te sluiten.

Koolstofvezel staat bekend om zijn uitzonderlijke prestaties. Het biedt dezelfde stijfheid, maar weegt slechts 1/60e van de traditionele technische kunststoffen zoals PC. Hierdoor is het totale gewicht lager en wordt de buitenste beschermkap stevig ondersteund.

Om het risico op botsingen tot een minimum te beperken, heeft DJI deze kleine drone voor luchtfotografie voor het eerst uitgerust met een obstakelvermijdingssysteem aan de voorkant. Dit systeem is voorzien van een driedimensionaal infraroodsensorsysteem boven de camera dat obstakels aan de voorkant effectief detecteert, ongeacht de lichtomstandigheden.

De grote omvang van drones schrikt veel gebruikers af. Naast het feit dat de Flip het risico op crashes elimineert, is het compacte en draagbare ontwerp een ander verkoopargument.

Voortbouwend op het succes van zijn voorgangers, erft de DJI Flip het uitstekende opvouwbare ontwerp van de Mavic-serie. Echter, vanwege de aanwezigheid van de propeller guard, in tegenstelling tot de Mavic-serie, die de armen naar de zijkanten vouwt, kiest de DJI Flip ervoor om de rotors naar beneden te vouwen.

Eenmaal opgevouwen, stapelen de vier armen van de DJI Flip netjes op de bodem, waardoor ze van de zijkant op een eenwieler lijken. Het echte wonder is de dikte van de opgevouwen versie: slechts 62 mm, vergelijkbaar met een snellaadadapter voor een telefoon, waardoor hij gemakkelijk in elke rugzak of zelfs een grote jaszak past.

Naast draagbaarheid dient de vouwactie ook als het power-on mechanisme. Wanneer alle vier de armen van de DJI Flip volledig zijn uitgeschoven, wordt de power automatisch geactiveerd, waardoor de eerdere complexiteit van "kort indrukken en dan lang indrukken" verdwijnt.

Dankzij krachtige visuele algoritmen identificeert de DJI Flip eenvoudig onderwerpen, past de vliegroute automatisch aan om het onderwerp in het midden te houden en biedt verschillende intelligente opnamefuncties, waardoor de bediening bijna intuïtief is.

Bovendien introduceert de DJI Flip voor het eerst spraakopdrachten. Hoewel de opdrachten vastliggen, zijn ze voldoende om de complexe vaardigheid van luchtfotografie binnen een stap van de gebruiker te brengen.

De diepe integratie van hardware en software, gecombineerd met een vliegtijd van 30 minuten en een gewicht van 249 gram, maken de DJI Flip mogelijk DJI's meest gebruiksvriendelijke instapdrone tot nu toe.

Het vereenvoudigen van complexe taken is een gouden regel die zich herhaaldelijk heeft bewezen in de geschiedenis van de menselijke handel.

Als we kijken naar de ontwikkelingsgeschiedenis van DJI, zien we dat het een verhaal is van de evolutie van luchtfotografie van moeilijk naar eenvoudig.

Klaar voor gebruik, zo mee te nemen

In 2006 richtte Frank Wang DJI Innovations op in Shenzhen, China, maar pas in 2013 kwam hun eerste drone voor luchtfotografie, de Phantom, op de markt.

De Phantom, uitgerust met een GPS-positioneringssysteem, ondersteunde eenvoudige luchtfotografie. Het was niet bepaald slim, omdat operators een uitgebreide training moesten ondergaan om met vertrouwen fatsoenlijke beelden vast te leggen zonder te crashen, maar het was een doorbraak voor luchtfotografie voor consumenten.

In die tijd waren drones voor luchtfotografie nog een nichemarkt, die vooral werden gebruikt voor geologische exploratie, industriële landmeting en filmproductie. Het waren geavanceerde vakgebieden met dure apparatuur, complexe handelingen en hoge technische barrières, waardoor het voor gewone liefhebbers onmogelijk was om dergelijke kosten te dragen en ze gedwongen werden om naar alternatieven te zoeken.

Zo kwamen doe-het-zelf-drones voor luchtfotografie in beeld.

Technisch ingestelde enthousiastelingen kwamen bijeen om verschillende doe-het-zelfoplossingen te onderzoeken en deelden deze openlijk op forums zoals RC Groups en DIY Drones.

Deze doe-het-zelfoplossingen werden hoofdzakelijk onderverdeeld in drie categorieën: op afstand bestuurbare helikopters, multi-rotor drones en drones met vaste vleugels.

De oplossingen voor de op afstand bestuurbare helikopter en de modeldrone met vaste vleugels volgden de vliegprincipes van traditionele vliegtuigen. Ze werden geminiaturiseerd en geschikt gemaakt voor civiel gebruik via meerdere iteraties, terwijl de draagstructuur behouden bleef.

Deze oplossingen waren echter, ondanks hun verfijnde vliegvorm, nog steeds niet perfect: de op afstand bestuurbare helikopteroplossing was voldoende ontwikkeld om lichte camera's te kunnen vervoeren voor opnamen, maar was lastig te bedienen en crashgevoelig. De oplossing met vaste vleugels, afkomstig van militair gebruik, kon echter wel luchtfotografie over grote afstanden uitvoeren, maar niet zweven om opnamen te maken.

De opkomst van multi-rotor dronetechnologie rond het millennium kan worden toegeschreven aan de ontwikkeling van forums zoals RC Groups en DIY Drones. Deze nieuwe vorm is stabieler dan op afstand bestuurbare helikopters, met meerdere propellers die vergelijkbare manoeuvreerbaarheid bieden en de mogelijkheid om langere tijd te zweven, waardoor het de beste keuze is voor civiel gebruik.

DJI, dat de kern van dronetechnologie in handen heeft (het voor consumenten geschikte vluchtcontrolesysteem NAZA), zag op dat de markt nog niet over een 'vliegklare' drone voor luchtfotografie beschikte, terwijl het bedrijf samenwerkte met wereldwijde ontwikkelaars en professionele gebruikers.

Het was een logische stap om bij de lancering van eigen hardware te zorgen voor kosteneffectiviteit.

Zo ontstond de eerste consumentendrone voor luchtfotografie: de Phantom.

Interessant genoeg bevatte de DJI Phantom bij zijn eerste release geen gimbal of camera. Gebruikers konden actioncamera's zoals GoPro monteren met behulp van de vaste beugel onder de body. Pas later werd de Zenmuse H3-2D gimbal geïntroduceerd, speciaal ontworpen voor de GoPro Hero, waarmee het primaire doel van de Phantom werd benadrukt: het integreren van multi-rotor drone-oplossingen.

Terugkijkend heeft de lancering van de DJI Phantom 1 direct de technische doe-het-zelf-barrières weggenomen waar liefhebbers mee te maken kregen, waardoor luchtfotografiedrones op de consumentenmarkt kwamen en het 'ready-to-fly'-tijdperk werd ingeluid.

In 2016 bracht DJI de Phantom 4 uit.

Hoewel het exterieur nog steeds het multi-rotor drone-ontwerp volgde met weinig verandering, onderging de interne structuur een complete transformatie. De printplaat van de Phantom 4 was meer geïntegreerd, met bijna alle functionele modules geconcentreerd op een enkel moederbord, met integratie van stroomverdeling, vluchtcontrolesystemen en sensorinterfaces, waardoor onnodige bedrading werd verminderd.

De intelligentere vluchtcontrole- en obstakelvermijdingssystemen gaven de Phantom ook een complete revisie wat betreft zijn ‘brein’.

Destijds vond Frank Wang, oprichter van DJI, dat drones nog niet gebruiksvriendelijk genoeg waren:

“Wij geloven dat de dronemarkt zal blijven verbeteren en ruimte heeft voor groei. Een van onze plannen voor de komende drie jaar is om onze producten gebruiksvriendelijker te maken.”

Het is belangrijk om op te merken dat de "ruimte voor groei" die Wang noemde niet over DJI ging, maar over de dronemarkt zelf. Met andere woorden, vanaf dat moment besloot DJI de dronemarkt uit te breiden.

Dit is een logische ontwikkeling: om de markt te vergroten, moet je meer gebruikers aantrekken, en om meer gebruikers aan te trekken, heb je betere producten nodig.

Om drones gebruiksvriendelijker te maken, moesten ze eerst draagbaar zijn.

Daarom lanceerde DJI op 27 september 2016 een baanbrekende drone: de Mavic Pro.

De Mavic Pro presteerde op hetzelfde niveau als de Phantom-serie, maar het meest opvallende kenmerk was zijn opvouwbaarheid.

In latere beschouwingen merkte Rainy Deng, ontwerper van Mavic Pro en huidige oprichter van LEAPX-ontwerpstudio, het volgende op: "Dit is niet 's werelds eerste opvouwbare drone, maar wel de beste."

Tijdens het Phantom-tijdperk maakte DJI een einde aan de complexiteit en instabiliteit van doe-het-zelf-drones en maakte de drones direct uit de doos vliegklaar. De grote omvang van de Phantom vereiste echter opslag in een enorme schuimrubberen doos, wat het grootste obstakel vormde om de drones uit de Phantom-serie te gebruiken.

De fotografieregel “ga het huis uit om goede foto’s te maken” geldt immers ook voor luchtfotografie.

De Mavic-serie hield vast aan de hoofdstructuur van het multi-rotor drone-ontwerp en koos, net als de Phantom-serie, voor vier propellers. In tegenstelling tot de Phantom konden de armen van de Mavic-serie echter worden opgevouwen.

Dankzij de integratie-ervaring van de Phantom-serie heeft DJI het kernontwerp van de Mavic Pro verder geoptimaliseerd en de componentgrootte aanzienlijk verkleind.

Vanuit het interne structuurdiagram is het moederbord in het midden van de body geplaatst, en dient het als de besturingskern, met integratie van vluchtbesturing, stroomverdelingsmodules en andere elektronische eenheden, wat de bedradingsstructuur aanzienlijk vereenvoudigt. Ondertussen maken visuele sensoren verbinding met het moederbord via speciale interfaces, ter ondersteuning van obstakelvermijding en positioneringsfuncties. De ESC-module is rechtstreeks geïntegreerd in het moederbord om de borstelloze motoren aan te drijven, waardoor het compacter is dan traditionele gedistribueerde ontwerpen, het risico op door componentverspreiding veroorzaakte storingen wordt verminderd en de algehele betrouwbaarheid wordt verbeterd.

Nadat DJI de kerncomponenten grondig had geïntegreerd, verwijderde het de overbodige behuizing van de Phantom en plaatste het draaipunten op de vier hoeken van de rechthoekige behuizing. Hierdoor konden de propellerarmen langs de behuizing worden geklapt wanneer ze niet werden gebruikt.

De positieve impact van deze ontwerpwijziging is duidelijk: opgevouwen is de Mavic Pro bijna een twaalfde van de Phantom 4. Hiermee is het probleem van de Phantom-serie dat hij niet draagbaar is, opgelost en zijn luchtfotografie-drones echt draagbaar en direct uit de tas te gebruiken.

Als we technologische vooruitgang op een eenvoudige, directe manier beoordelen, luidt het volgende gezegde: 

“Mensen zijn geobsedeerd door het kleiner maken van dingen, omdat kleiner in de geschiedenis van de technologie vaak hogere integratie, lager energieverbruik en dus geavanceerdere technologie betekent.”

Vanuit dit perspectief is de Mavic Pro, die zes maanden later werd uitgebracht, een baanbrekend product. Hoewel het geen kwalitatieve sprong in prestaties maakte, zorgde de nieuwe draagbare vormfactor voor een revolutie in DJI's eigen Phantom-serie, waarmee een nieuw tijdperk werd ingeluid.

Sindsdien zijn drones voor luchtfotografie snel populair geworden. Als fotograaf is de meest opvallende verandering dat vrienden die geïnteresseerd zijn in luchtfoto's geleidelijk een DJI-drone hebben gekocht en luchtfotografiewerken steeds vaker op sociale media verschijnen.

Het is echter zeker bevooroordeeld om producten uitsluitend op basis van ‘anekdotisch bewijs’ te evalueren, maar gegevens liegen niet.

Volgens een rapport van het Qianzhan Industry Research Institute bereikte de Chinese civiele dronemarkt in 59.9 8.2 miljard RMB (ongeveer $ 2020 miljard), drie keer zoveel als in 2016. In deze groeiende dronemarkt wist DJI dankzij de Mavic-serie snel de angst van 2016 te doven. Slechts vier jaar later had DJI meer dan 70% van het Chinese marktaandeel en 80% van het wereldwijde marktaandeel in handen en werd het de onbetwiste leider op de markt voor luchtfotografiedrones.

Drie uitdagingen die naar de toekomst wijzen

In het artikel "The Design Story of DJI Mavic" geschreven door Deng Yumian na het voltooien van de Mavic Pro, gebruikt hij een vraag-en-antwoordformat om een ​​visie te schetsen voor producten die de Mavic overtreffen.

Interessant is dat wij als consument vaak meer letten op de videospecificaties van luchtdrones, maar voor ontwerpers hebben de drie uitdagingen niets te maken met videospecificaties:

1. Drones brengen nog steeds geluidsoverlast en schade aan de propellers met zich mee.
2. De toepassingsmogelijkheden voor drones zijn beperkt. We moeten manieren vinden om meer mensen aan te moedigen ze te proberen.
3. Drones zijn niet intelligent genoeg.

"Als een van deze drie problemen goed wordt opgelost, kan Mavic worden overtroffen. Ik vraag me af of het volgende product dat Mavic overtreft Mavic zelf zal zijn? Ik kijk uit naar de komst van het volgende baanbrekende product."

Net zoals Mavic de Phantom-serie revolutioneerde, wil DJI nog steeds de controle over de producten van morgen overnemen. Daarom begon DJI een aantal van deze problemen aan te pakken.

In 2019 maakte DJI furore met de lancering van de educatieve robot RoboMaster S1 en de Osmo Action sportcamera, waarmee het zijn zakelijke voetafdruk snel uitbreidde. Dat jaar viel samen met de tijdlijn die in het interview met Wang Tao werd genoemd, "producten in ongeveer drie jaar gebruiksvriendelijker maken."

De Mavic-serie was destijds de basis van het succes en het was er rustig. Maar uit de Mavic-lijn ontstond wel een andere belangrijke serie: de DJI Mavic Mini.

Deze drone weegt slechts 249 gram, waardoor registratie in veel landen en regio's overbodig is. Vergeleken met de Mavic 2-serie drones uit dezelfde periode, was de Mini kleiner van formaat, maar bood nog steeds een vliegtijd van maximaal 30 minuten, wat een sensatie was.

Samen met de eerste generatie Mini werd de bijbehorende app, DJI Fly, gelanceerd.

Vergeleken met de DJI GO 4 die door de Mavic-serie wordt gebruikt, integreert DJI Fly een one-tap short video mode. Gebruikers kunnen eenvoudig binnen de app de DJI Mini bedienen om automatisch manoeuvres uit te voeren zoals dronen, cirkelen en spiralen. Het biedt ook snelle videobewerkings- en deelfuncties, waardoor de noodzaak voor complexe bewerking om video's op sociale media te verwerken en te delen, wordt geëlimineerd.

De komst van de DJI Mavic Mini loste een aantal uitdagingen op die Deng Yumian had gesteld: Beperkte gebruiksscenario's voor drones: de Mavic Mini verminderde de omvang en het gewicht, waardoor de drempel voor gebruikers om hem mee naar buiten te nemen werd verlaagd, terwijl registratiebeheer in de meeste regio's werd omzeild;

Drones zijn niet intelligent genoeg: met de lancering van DJI Fly samen met Mavic functioneert het toestel niet alleen als afstandsbediening, maar bevat het ook veel intelligente functies, waardoor het slimmer is geworden.

Hoewel er geen specifieke verkoopgegevens zijn bekendgemaakt, bewijst de snelle evolutie van de Mavic Mini naar een zelfstandige productlijn na de eerste generatie ongetwijfeld het succes van de Mini-serie.

Het is echter vermeldenswaard dat de Mini, die enkele problemen oploste, de Mavic-serie niet verving zoals Mavic de Phantom-serie verving. In plaats daarvan vormde het, door slimme beperkingen in de videospecificaties, een "hoog, gemiddeld, laag" gelaagde line-up met de Mavic-serie en Air-serie, die de markt voor luchtfotografie en fotografieliefhebbers bestrijkt.

Dit is ook de manier waarop DJI de ‘dronetaart’ uitbreidt.

Laten we de productversies van DJI eens bekijken.

In het eerste tijdperk richtte de Phantom-serie zich op professionele groepen, met de nadruk op stabiliteit, het wegnemen van de onzekerheden van de doe-het-zelffase en het leveren van een geïndustrialiseerde, betrouwbare professionele drone. In het tweede tijdperk richtte de Mavic-serie zich op een bredere groep liefhebbers, doorbrak met draagbaarheid en hoge prestaties, waardoor gewone consumenten eenvoudig konden genieten van luchtfotografie.

Na het eerste succes van de Mini-serie bleef DJI met dezelfde aanpak op zoek naar toegankelijkere producten.

Zo zagen we de DJI Neo met volledig omhulde propellers voor veiligere drones, en de DJI Flip met sterkere prestaties, meer opvouwbaarheid en meer intelligentie.

Inclusief de Mini is dit al het derde model van DJI in de instapcategorie, met subtiele verschillen.

Ik denk dat de zaken nu duidelijker worden.

Verschillende omgevingen, verschillende gebruikersbehoeften en verschillende producten in elke fase, maar de aanpak van DJI is altijd consistent geweest:door design en technologie te gebruiken om drones gebruiksvriendelijker te maken en ze populairder te maken onder meer mensen en bredere groepen.

De lucht kan ieders utopie zijn

In 1997 werd Chongqing een gemeente van de Volksrepubliek China en plande Chongqing TV een grote luchtdocumentaire, “Vogelperspectief van Nieuw Chongqing.”

Destijds bestond de oplossing voor luchtfotografie uit het vasthouden van een camera terwijl men vanuit een bemande helikopter opnamen maakte.

Panoramische opnames op grote hoogte waren relatief eenvoudig, maar om bijvoorbeeld door de Yangtze-rivier en de Qutang-kloof te vliegen, moest de helikopter laag over de rivier scheren, tussen de torenhoge bergen aan beide kanten.

Dit vergde niet alleen een hoog niveau van vliegvaardigheden van de helikopterpiloot, maar stelde ook de fotografische vaardigheden van de fotograaf op de proef.

In 2015, kort na de start van de opnames voor de zevende editie van “Bird's Eye View of New Chongqing”, stortte een helikopter met twee piloten en twee bemanningsleden neer in Liangping County. Hierbij kwamen alle bemanningsleden om het leven, die hun jonge levens opofferden voor de film.

Sinds mensen fotografie onder de knie hebben, zijn luchtfoto's als een raam, dat nieuwe inzichten en vertelmethoden naar de wereld brengt. Om dit unieke perspectief te bereiken, hebben mensen alle mogelijke middelen geprobeerd en de prijs betaald.

Vanaf de 19e eeuw moesten fotografen in luchtballonnen klimmen met grote filmcamera's, waarbij ze de windsnelheid en zwaartekracht trotseerden en worstelden met evenwichts- en stabiliteitsproblemen om luchtfotografie te kunnen uitvoeren. Later werden camera's op propellervliegtuigen gemonteerd en gingen fotografen aan boord om te fotograferen, waarmee ze een pionier waren in de moderne luchtfotografie. In de tweede helft van de 20e eeuw tot het begin van de 21e eeuw werden helikopters het meest gangbare hulpmiddel voor luchtfotografie.

De ontwikkeling van de luchtfotografietechnologie ging gepaard met hoge tijd- en materiaalkosten en onvermijdelijke veiligheidsrisico's. Hierdoor was luchtfotografie meer dan een eeuw lang vrijwel irrelevant voor de gewone man.

Totdat er een jong bedrijf opkwam, dat twaalf jaar lang en met een reeks producten de hoge kosten, het hoge risico en de lage populariteit van luchtfotografie gestaag en snel veranderde, waardoor meer mensen het recht kregen om ‘de lucht in te vliegen’.

“Vanaf het begin hadden we de visie dat DJI een utopie zou worden.” — Dit is de visie die wordt overgebracht in de promotievideo voor het 16-jarig jubileum van DJI, “Utopia.” 

Hoewel een utopie onbereikbaar blijft, wordt de hemel, die ooit alleen aan een kleine groep mensen toebehoorde, steeds meer het domein van iedereen.

Bron van als een

Disclaimer: De hierboven vermelde informatie wordt verstrekt door ifanr.com, onafhankelijk van Chovm.com. Chovm.com geeft geen verklaringen en garanties met betrekking tot de kwaliteit en betrouwbaarheid van de verkoper en producten. Chovm.com wijst uitdrukkelijk elke aansprakelijkheid af voor inbreuken met betrekking tot het auteursrecht op inhoud.