Coach Ellen MacArthur Foundation en het Circular Economy Institute delen inzichten in het ontsluiten van de volgende fasen van circulariteit in de kledingsector en de overgang van toeleveringsketens naar 'toeleveringsnetwerken'.
Sprekend op de praktische en schaalbare implementatie van een circulaire economie, een online evenement georganiseerd door persbureau Reuters In samenwerking met het Institute of Electrical and Electronics Engineers (IEEE) deelden vertegenwoordigers van belangrijke organisaties hun inzichten in de huidige stand van zaken van de circulaire economie.
Kim Matsoukas, directeur duurzaamheid bij het luxe accessoire- en kledingmerk Coach, eigendom van Tapestry, legde uit dat het bedrijf, net als veel duurdere modemerken, in zekere zin al jarenlang volgens circulaire modellen werkt.
"We hebben al ongeveer 30 jaar de optie om klanten te repareren," legde Matsoukas uit, eraan toevoegend dat het bedrijf handtassen en andere lederwaren repareert die tot 50 jaar oud zijn. Het systeem geeft Coach een idee van hoe lang hun producten nog in omloop zijn. "Onze producten zijn bedoeld om lang mee te gaan, en ik weet dat ze dat ook doen."
Holger Berg, vice-directeur van de afdeling circulaire economie bij het Wuppertal Instituut voor Klimaat, Milieu en Energie, merkte op dat het hebben van informatie over producten de eerste stap is – en dat de wetgeving die in de EU in behandeling is, dit dichterbij zou kunnen brengen.
Digitale productpaspoorten en de circulaire economie
In de komende jaren zullen producten die in de EU worden verkocht QR-codes of andere scanbare technologie nodig hebben, die consumenten informatie verschaffen over alle materialen, sourcing en toeleveringsketen die betrokken zijn bij het maken van elk item, genaamd Digital Product Passports (DPP's). Het programma is bedoeld om consumenten betere informatie te bieden, zodat ze weloverwogen keuzes kunnen maken, wat het belang van duurzaamheid en circulariteit weerspiegelt.
Batterijen zijn het eerste product dat aan de regels moet voldoen, vanaf 2026. Naar verwachting zal kleding kort daarna ook aan de regels voldoen, met een uitrol naar andere producten gepland tussen 2026 en 2030.
Berg merkte echter ook op dat het hebben en delen van deze informatie via DPP's slechts een stap is richting circulariteit. "Dit is slechts een dataset", legde hij uit. "Nadat je de data ergens hebt, moet je er iets mee gaan doen - het is niet vanzelfsprekend dat dat gaat gebeuren.
In december 2023 toonde onderzoek van de ontwikkelaar van blockchain- en web3-oplossingen Protokol een toename in de interesse rond DPP's aan, met een media-aandacht die met 413% steeg ten opzichte van dezelfde periode vorig jaar.
Voor Coach onderzoekt het bedrijf al het idee van productpaspoorten met Coachtopia, een submerk dat de transitie naar een circulaire economie wil versnellen.
Coach zegt dat de Coachtopia-producten worden gemaakt op basis van drie principes: het gebruik van nieuwe materialen tot een minimum beperken, circulaire paden aanleggen voor alle producten en materialen en ontwerpen met circulariteit in gedachten.
"Met een digitaal paspoort hebben we nog meer informatie over de levenscyclus van onze producten", legt Matsoukas uit. Het bedrijf heeft zijn eigen interne metrieken ontwikkeld om de circulariteit van zijn producten te meten, door gegevens te verzamelen over wanneer items worden gerepareerd en de uiteindelijke levensduur van elk item.
Inspelen op de interesse van de consument
"We gebruiken het ook voor klantbetrokkenheid", voegde Matsoukas toe. "Dus door de gebeurtenissen die zijn vastgelegd of de levensduur van het product te gebruiken, vertellen we de klant verhalen over dat product, de levensduur van dat product en gebruiken we het als een punt van klantbetrokkenheid."
Voor Coach helpt deze focus op circulariteit hen om contact te maken met consumenten, met name jongere generaties. "Steeds meer consumenten worden zich bewust van de impact van mode en ook van de overconsumptie van mode", legt Matsoukas uit. "Ze zijn veeleisend en op zoek naar tweedehandsproducten of circulaire diensten."
Matsoukas zei dat de Gen Z-consumenten zich vooral bewust zijn van de impact van hun kleding op het milieu. "Ik ben erg blij om te zien dat deze nieuwe generatie dieper nadenkt over hun keuzes," zei ze.
Het is echter belangrijk dat hergebruik en recycling van producten niet hetzelfde is als echte circulariteit. "Het gaat meer om educatie en levenscyclusdenken", legt Matsoukas uit. "Als je denkt aan alle energie en emissies die in het product zijn gestopt, komt de meeste impact van mode uit de toeleveringsketen."
Ontwerpen voor circulariteit
Matteo Magnani, senior beleidsanalist bij de Ellen MacArthur Foundation, legde uit dat het probleem teruggaat tot het begin van de levensduur van een kledingstuk, met veel items die zijn ontworpen om maar heel kort te worden gebruikt. Om echte circulariteit te bereiken, moeten we dit in het ontwerpproces aanpakken.
"De meeste toeleveringsketens zijn vandaag de dag nog steeds erg lineair", legt Magnani uit. "Allereerst gaat het om het circuleren van producten. Dat betekent dat ze duurzamer moeten worden gemaakt, herbruikbaar moeten worden gemaakt en dat er verschillende bedrijfsmodellen moeten worden geïmplementeerd die gebaseerd zijn op het verdienen van geld aan het hergebruik van de producten."
"Uiteindelijk, wanneer deze producten niet meer gebruikt kunnen worden, moeten ze zo ontworpen worden dat deze materialen weer terug in het systeem kunnen worden gevoerd," voegde Magnani toe. "Dat is iets dat niet alleen veranderingen in het product vereist, maar ook in de systemen, de toeleveringsketens die producten leveren en in gebruik houden."
Magnani legde uit dat de kledingsector een specifiek probleem heeft als het gaat om het omgaan met afval. Vorig jaar ontdekte een nieuw rapport dat weggegooide textiel in Europa, waaronder gebruikte kleding en schoenen, een toenemend afval- en exportprobleem worden.
Hoewel verschillende bedrijven wel gebruik maken van post-consumer textielafvalproducten, is het niet eenvoudig om winst te maken met dit model, vooral niet als de kwaliteit vaak zo wisselend is. "Het is onmogelijk om alleen herbruikbare producten te verzamelen," legde Magnani uit. Hoe groter het percentage onbruikbare textiel in elke partij, hoe moeilijker het is om winst te maken op wederverkoop en het kan zelfs tot verlies leiden voor verwerkers, na de kosten van sortering en verwerking.
“Er zit een fundamenteel gebrek in het systeem, want als het niet winstgevend is, gaan bedrijven het niet doen”, zegt Magnani.
Een mogelijke oplossing die Magnani voorstelde, is een verplichte vergoeding voor kledingproducenten om te betalen voor de kosten van het verzamelen, sorteren en voorbereiden voor hergebruik en recycling van gebruikte kleding. “Op deze manier verbetert de businesscase voor hergebruik en kan deze op grotere schaal ontstaan.”
Vorig jaar suggereerde een pilotstudie dat AI gebruikt zou kunnen worden om de bron van kledingafval te identificeren en modemerken verantwoordelijk te stellen voor het einde van de levensduur van hun producten. Dit zou een mogelijke manier kunnen zijn om individuele bedrijven verantwoordelijk te stellen voor textielafval.
Van toeleveringsketens naar toeleveringsnetwerken
Matsoukas was het ermee eens dat circulariteit moet beginnen bij het ontwerp, aangezien hij uitdagingen heeft ervaren bij het verlengen van de levensduur van bestaande producten. "We zijn Coach Re-loves begonnen en dat verlengt absoluut de levensduur van onze producten, maar wat we ontdekten is dat omdat die producten niet circulair zijn gemaakt, het heel moeilijk is om dat programma enorm op te schalen."
Coach ontdekte dat sommige van hun producten veel expertise en leerbewerkingservaring vereisten om te repareren voordat ze weer verkocht konden worden. De nieuwe Coachtopia-reeks richt zich op het ontwerpen van items met hardware die aan het einde van de levensduur verwijderbaar is en waarvoor geen vaardigheden van een getrainde vakman nodig zijn.
"Ik ben het ermee eens dat design de sleutel is om echte circulariteit te ontsluiten," voegde Matsoukas toe, maar voegde ook toe dat nadenken over het einde van de levensduur van een product ook essentieel is. "Daarom is een terugnameprogramma en een echt mechanisme om alles wat je terugkrijgt te verwerken belangrijk."
Dr. David Greenfield, vicevoorzitter van het Circular Economy Institute, legde uit dat we, nu we naar circulariteit streven, niet langer moeten denken aan toeleveringsketens, maar in plaats daarvan aan ‘toeleveringsnetwerken’.
"Als je supply chain zegt, denk je nog steeds lineair," merkte Berg op, eraan toevoegend dat industrieën moeten afstappen van het model van verkopen en kopen. "Je moet met elkaar gaan praten. Je moet met elkaar gaan denken in de verschillende instanties van de cirkel."
Berg voegde toe dat DPP's een rol kunnen spelen om dit mogelijk te maken, maar voegde toe dat het belangrijk is om het concept van circulariteit niet te ingewikkeld te maken en gezond verstand te onthouden. "We kunnen een QR-code op elke yoghurtbeker printen, maar we kunnen ook elke yoghurtbeker maken van dezelfde homogene kunststoffen [...] wat veel gemakkelijker is dan elk DPP-systeem."
Bron van Gewoon Stijl
Disclaimer: De hierboven vermelde informatie wordt door just-style.com onafhankelijk van Chovm.com verstrekt. Chovm.com geeft geen verklaringen en garanties met betrekking tot de kwaliteit en betrouwbaarheid van de verkoper en producten.
