Een diepgaande blik op de RCEP en de mogelijke implicaties ervan

Het Regional Comprehensive Economic Partnership (RCEP) is een vrijhandelsovereenkomst tussen 15 lidstaten in de regio Azië-Pacific. Samen vertegenwoordigen de landen ongeveer 30% van de wereldbevolking (2.2 miljard mensen) en ongeveer 30% van het wereldwijde BBP ($26.2 biljoen), waardoor het RCEP het grootste handelsblok in de geschiedenis is.

De RCEP is niet alleen beperkt tot de regio van haar primaire lidmaatschap, maar haar effecten zijn over de hele wereld voelbaar. In dit artikel zullen we deze mijlpaalovereenkomst nader bekijken en een overzicht geven van wat het omvat en wat de doelstellingen ervan zijn.

Daarna kijken we naar de implicaties van de RCEP, niet alleen voor de regio Azië-Pacific, maar ook voor Europa. Analyse van deze handelsovereenkomst zal grensoverschrijdende retailers helpen inzicht te krijgen in welke strategische kansen er in het verschiet liggen.

Inhoudsopgave
Overzicht van het Regionaal Uitgebreid Economisch Partnerschap (RCEP)
De belangrijkste doelstellingen van het RCEP
De politieke en economische implicaties van de RCEP

Overzicht van het Regionaal Uitgebreid Economisch Partnerschap (RCEP)

De RCEP-overeenkomst werd formeel ondertekend op 15 november 2020, tijdens de ASEAN-top, die virtueel werd gehouden en gehost door Vietnam. Het werd van kracht op 1 januari 2022.

De partijen bij de RCEP-overeenkomst

De RCEP bestaat uit de volgende 15 ondertekenaars:

• Australië
• Brunei
• Cambodja
• China
• Indonesië
• Japan
• Laos
• Maleisië
• Myanmar
• Nieuw Zeeland
• De Filipijnen
• Singapore
• Vietnam
• Zuid-Korea
• Thailand

De overeenkomst omvat de huidige leden van het ASEAN-handelsblok van tien leden en vijf andere Oost-Aziatische landen: China, Korea en Japan (soms aangeduid als ASEAN +10), en Australië en Nieuw-Zeeland (ook aangeduid als ASEAN +3).

De RCEP bestaat uit een mix van landen met een hoog, gemiddeld en laag inkomen. Vijf van de zes grootste economieën in de regio Azië-Pacific zijn partij bij deze overeenkomst: China, Japan, Australië, Zuid-Korea en Indonesië. Middelgrote economieën zijn Maleisië, Singapore, Thailand, Nieuw-Zeeland, Vietnam en de Filipijnen. Verschillende kleinere economieën zijn ook ondertekenaars, namelijk Cambodja, Brunei, Laos en Myanmar.

De geprojecteerde waarde

Er wordt voorspeld dat bij aanhoudende economische groei, met name met betrekking tot China en Indonesië, het totale BBP van de RCEP-lidstaten tegen 100 zou kunnen groeien tot boven de 2050 biljoen Amerikaanse dollar. Dat zou bijna het dubbele zijn van de projectomvang van de economieën van het Trans-Pacific Partnership (TPP).

A 2020 projectie toont aan dat de overeenkomst de gehele wereldeconomie daadwerkelijk met ten minste 186 miljard dollar zou kunnen vergroten. Peter Petri en Michael Plummer Volgens schattingen van de Brookings Institution kan het RCEP jaarlijks 209 miljard dollar toevoegen aan het wereldwijde inkomen en 500 miljard dollar aan de wereldwijde handel tegen 2030.

De Projecten van de Aziatische Ontwikkelingsbank (ADB) dat China, Japan en Zuid-Korea het meest zullen profiteren van de overeenkomst, en waarschijnlijk respectievelijk US$ 85 miljard, US$ 48 miljard en US$ 23 miljard zullen behalen. De ADB-projectie laat ook zien dat Maleisië, Thailand, Indonesië en Vietnam aanzienlijke winsten zullen behalen uit de RCEP.

De belangrijkste doelstellingen van het RCEP

Handel en investeringen vergemakkelijken

Als vrijhandelsovereenkomst is een van de primaire doelstellingen van de RCEP het opzetten van een modern economisch partnerschap om handel en investeringen tussen de deelnemende partijen te vergemakkelijken. Er is een specifieke focus op de liberalisering van de handel in goederen en diensten in Azië als een manier om een ​​concurrerende investeringsomgeving te ontwikkelen.

Op praktisch niveau is de overeenkomst bedoeld om tarieven en bureaucratie te verminderen om handel en markttoegang te vergemakkelijken. In de RCEP zijn uniforme regels van oorsprong opgenomen voor alle goederen die in het hele blok worden verhandeld.

Deze regels zijn bedoeld om gemeenschappelijke standaarden vast te stellen die bepalen dat als RCEP-lidstaten materialen of goederen verwerken die afkomstig zijn uit andere lidstaten, deze materialen worden beschouwd als afkomstig uit het verwerkende land. Uiteindelijk zal dit dienen om open en concurrerende markten te creëren.

Consolideer bestaande ASEAN +1-overeenkomsten in één handelsovereenkomst

Een belangrijke drijfveer die de RCEP-onderhandelingen in 2012 aanwakkerde, was de noodzaak om alle bestaande ASEAN +1-handelsovereenkomsten samen te voegen tot één. Het problematische aan de vorige ASEAN +1-overeenkomsten was dat ze verschillende ambitieniveaus hadden op basis van de partners, en dat een aantal van hen geen cruciale handels- en handelsgerelateerde verplichtingen had, zoals digitale handel of intellectuele eigendomsrechten.

Via de RCEP hebben landen in de regio Azië-Pacific hun economieën geïntegreerd en handelsregels opgesteld die compatibel zijn zonder de druk om bepaalde toezeggingen te moeten doen aan externe actoren zoals de VS. Dit geldt met name voor de TPP, die grotendeels door de Verenigde Staten werd aangestuurd vóór de verkiezing van Donald Trump.

De economische implicaties van de RCEP

Gevolgen voor de regio Azië-Pacific

Vanuit een economisch perspectief kan de RCEP worden gezien als een overwinning voor de deelnemende entiteiten. Gebaseerd op het multilaterale kader van ASEAN, is het in staat geweest om handelssamenwerking tussen de topeconomieën van de regio te bevorderen. In feite markeert de RCEP feitelijk de eerste trilaterale vrijhandelsovereenkomst tussen China, Japan en Zuid-Korea.

Over het geheel genomen wordt het gezien als een overwinning voor de regio, aangezien Oost-Aziatische landen de integratie van hun economieën kunnen versnellen. In specifieke termen zal de RCEP verantwoordelijk zijn voor het verbinden van maximaal 30% van de wereldbevolking en -productie, en het genereren van economische winst in BBP-groei voor de leden ter waarde van een gecombineerde US$ 100 biljoen in 2050.

Wat betreft industrieën die baat hebben bij de RCEP, is de automobielindustrie er een van. De overeengekomen tariefverlagingen in de automobielsector betekenen dat meerdere soorten auto-tussenonderdelen geleidelijk import-exporttarieven zullen worden afgeschaft. Dit is goed nieuws voor grensoverschrijdende autoretailers in de regio.

Gevolgen voor Europa

Het RCEP kan ertoe leiden dat bestaande mondiale handelspatronen en -regels op hun kop worden gezet en dat de regels en kaders ook buiten de regio Azië-Pacific worden herzien.

De EU onderhoudt bestaande handelsbetrekkingen met een aantal ondertekenaars van het RCEP, waarbij de import en export van machineproducten en autoproducten tot de top 5 van goederencategorieën behoren.

Omdat het RCEP de handel wil vergemakkelijken en de handelskosten tussen RCEP-leden wil verlagen, kan dit in sommige sectoren leiden tot een afname van het concurrentievermogen van Europese producten, doordat handel wordt verplaatst naar andere RCEP-lidstaten.

In het grotere geheel van zaken zal Europa echter ook profiteren van de RCEP, aangezien de vermindering van niet-tarifaire belemmeringen in de vorm van harmonisatie van informatievereisten voor bedrijven ook een stabiele handelsomgeving voor Europese bedrijven mogelijk zal maken. In deze geest, Petri en Plummer hebben geprojecteerd dat Europa tegen 13 een jaarlijkse netto-inkomensstijging van naar schatting 2030 miljard Amerikaanse dollar zou kunnen behalen dankzij het RCEP.

Europese bedrijven en industrieën met goed gevestigde intra-Aziatische toeleveringsketens kunnen aanzienlijk profiteren, vooral de elektronische machines, automobiel- en textielsectoren. Er heerst optimisme binnen de textielindustrie, aangezien uitgedrukt Volgens de directeur van de European Textile and Apparel Confederation zal de geïntegreerde Aziatische markt mogelijk de vraag naar hoogwaardige luxe en hightech textielmaterialen uit de EU doen toenemen.

Uiteindelijk is de grotere implicatie dat de RCEP een economische ontkoppeling van Oost-Azië van de extraregionale entiteiten markeert. Maar hoewel er een consolidatie zal zijn van een nieuw, vergaand ASEAN+ handelsblok, kunnen er nog steeds win-winvoordelen worden behaald met andere partijen buiten deze regio in een aantal industrieën.

Conclusie

De lancering van de RCEP heeft een grote economische en politieke betekenis, niet alleen voor de regio Azië-Pacific, maar voor de wereld als geheel. Dit artikel probeert een algemeen beeld te geven van de structuur, reikwijdte en implicaties van de RCEP als een manier voor grensoverschrijdende handelaren om verwachte economische ontwikkelingen te begrijpen en hoe deze de handel tussen de verschillende regio's zullen beïnvloeden.

Omdat er grote veranderingen plaatsvinden in de wereldwijde handelspatronen en -regels, is het voor internationale bedrijven van groot belang om de implicaties te begrijpen van ontwikkelingen zoals de vermindering van niet-tarifaire belemmeringen en de liberalisering van de handel in goederen en diensten in Azië die voortvloeien uit de RCEP.