Wszyscy zadajemy sobie pytanie od jakiegoś czasu: Jak daleko mogą spaść ceny modułów fotowoltaicznych, zanim w końcu zostaną osiągnięte dno? Najwyraźniej nadal jest miejsce na dalsze spadki, ponieważ wszystkie ceny spadły ponownie w tym miesiącu.
Średnio ceny we wszystkich kategoriach modułów zostały skorygowane w dół o około 10%. Nigdy wcześniej w historii fotowoltaiki ceny paneli nie spadły tak znacząco w tak krótkim czasie. Od miesiąca lub dwóch wartości są niższe od poprzedniego rekordowo niskiego poziomu z 2020 r., a tym bardziej od kosztów produkcji większości producentów. Generowanie marży zysku wydaje się być na razie przeszłością, a dla wielu z nich jest to teraz tylko kwestia minimalizacji szkód, a nawet przetrwania.
Jak do tego doszło i jakie są przyczyny tej autodestrukcyjnej tendencji?
Przede wszystkim należy zauważyć, że ceny modułów wzrosły o ponad 50% między październikiem 2020 r. a październikiem 2022 r., co nie jest spowodowane rozwojem technologicznym, ale przede wszystkim niedoborem podaży związanym z pandemią, połączonym z jednoczesnym wzrostem popytu. Ostatecznie wielu graczy na rynku fotowoltaicznym zarobiło bardzo dobre pieniądze – kosztem konsumentów końcowych. Do niedawna ceny systemów fotowoltaicznych były wyższe niż przez długi czas. Teraz sytuacja całkowicie się zmieniła, co nieuchronnie prowadzi do spadku cen. Szybkość i intensywność tej zmiany zaskakują jednak nawet doświadczonych uczestników rynku.
Po problemach z niedoborami w ciągu ostatnich dwóch lat wielu instalatorów i hurtowników przedstawiło hojne prognozy i zamówiło nowe towary, jakby jutra miało nie być. Producenci, głównie z Azji, zareagowali i zwiększyli swoje moce produkcyjne. Globalne moce produkcyjne zwykle przekraczają rzeczywisty oczekiwany popyt o 30% do 50%, dzięki czemu wahania można szybko zrekompensować. Linie produkcyjne są następnie zwiększane lub zmniejszane w zależności od potrzeb. Ostatnio jednak mechanizm ten wymknął się spod kontroli, ponieważ wielu producentów musiało bardzo szybko przestawić produkcję ogniw i modułów z technologii PERC typu p na TOPCon typu n z powodu problemów z prawami patentowymi w poszczególnych regionach. Ponieważ jednak ograniczenia sprzedaży nie obowiązywały na całym świecie, budowano nowe moce produkcyjne dla TOPCon bez zastępowania starych mocy i bez ich konsekwentnego zamykania.
Perspektywy wydawały się dobre w perspektywie długoterminowej dzięki rzekomo stale wysokim kosztom konwencjonalnych źródeł energii. Niestety europejscy politycy byli bardzo dobrzy w zastępowaniu starych źródeł paliw kopalnych nowymi w krótkim czasie, więc cierpienie spowodowane gwałtownie rosnącymi kosztami energii szybko spadło. Pandemia wydaje się również w końcu przezwyciężona i przeciętny Europejczyk może ponownie podróżować bez ograniczeń. Nie w ostatniej kolejności z powodu wysokiej inflacji wiele osób, które niedawno chciały zainwestować w systemy fotowoltaiczne, staje się teraz bardziej niechętnych. Fakt, że stopy procentowe kredytów nadal rosną, nie ułatwia decyzji. Konsekwencją wszystkich wymienionych czynników jest załamanie popytu, przez co branża fotowoltaiczna nie wyszła jeszcze z letniego kryzysu nawet w połowie września.
Szybko malejące zainteresowanie wytwarzaniem energii słonecznej nieuchronnie oznacza, że księgi zamówień instalatorów i planistów projektów są puste, a zamówione wcześniej moduły i falowniki nie mogą zostać dostarczone na czas. Towary coraz bardziej gromadzą się u hurtowników i w magazynach producentów. Mówi się, że w europejskich sklepach znajduje się obecnie od 40 GW do 100 GW niesprzedanych modułów, głównie w okolicach Rotterdamu. Określenie dokładnej ilości jest prawie niemożliwe. Jednak wystarczy wiedzieć, że w Europie jest już około roczny zapas modułów, aby zrozumieć rozmiary i zakres sprawy. Przechowywanie tych towarów kosztuje dużo miejsca, a zatem pieniędzy; straty rosną z dnia na dzień, podczas gdy możliwości sprzedaży maleją. Presja rośnie, aż w końcu lawina zacznie się przesuwać, a pierwsi zaczną oferować swoje moduły poniżej kosztów zakupu lub produkcji. Konkurenci są zmuszeni pójść w ich ślady, a spirala spadkowa zostaje wprawiona w ruch.
Teraz można by pomyśleć, że spadające ceny musiałyby zwiększyć popyt. W wielu przypadkach obecny poziom cen materiałów nie dotarł jeszcze do klientów końcowych ani inwestorów. Dla wielu dostawców stare zapasy, które zostały zakupione po wyższych cenach, są nadal zbyt duże. Fala dewaluacji również dopiero się zaczyna, dlatego spadek cen staje się coraz dotkliwszy z miesiąca na miesiąc. Wielu nadal ma nadzieję, że uda im się uniknąć siniaka. Ale ryzyko utknięcia ze starymi towarami jest bardzo wysokie. Osoby zainteresowane fotowoltaiką również bardzo uważnie monitorują ceny i porównują oferty. W związku z tym wielu klientów końcowych czeka teraz, aż oferowane ceny spadną jeszcze bardziej i waha się przed złożeniem zamówienia.
Wszystko zależy więc teraz od tego, dokąd zaprowadzi Cię podróż. Jak nisko muszą spaść ceny, zanim popyt znów wzrośnie i zostanie osiągnięta równowaga?
Linie produkcyjne w Chinach są już zamykane, a w tym roku ma powstać do 50 GW w tym kraju – oprócz 80 GW do 90 GW już zainstalowanych w tym roku. Ale nawet jeśli nie przyjedzie do Europy ani jeden nowy moduł z Chin, potrzeba wielu miesięcy, aby zaległości w modułach zostały rozwiązane. Przechowywane moduły to głównie produkty z ogniwami PERC, których wydajność jest niższa niż modułów z najnowszą technologią. Wątpię, aby nadawały się do silnego zwiększenia popytu krajowego. Produkty te będą raczej wykorzystywane na rynkach poza Europą, gdzie ludzie są zadowoleni z niedrogich modułów słonecznych. Moim zdaniem, tylko wtedy, gdy uda się zmniejszyć istniejący nadmiar modułów, na rynku będzie można ponownie ustalić zdrowy poziom cen. Do tego czasu jednak prawdopodobnie nastąpi wstrząs na rynku, a niektórzy uczestnicy rynku odpadną.
Źródło z magazyn pv
Zastrzeżenie: Informacje podane powyżej są dostarczane przez pv magazine niezależnie od Chovm.com. Chovm.com nie składa żadnych oświadczeń ani gwarancji co do jakości i niezawodności sprzedawcy i produktów.
